Platforma / El hoyo (2019)

Platforma to hiszpański film science fiction z 2019 roku w reżyserii Galdera Gaztelu-Urrutii. Opowiada o grupie więźniów, którzy są uwięzieni w wysokiej wieży. Na każdym piętrze znajduje się jedna para osadzonych, którzy mają do dyspozycji platformę z jedzeniem. Platforma zjeżdża raz dziennie z góry na dół, a osadzeni mają ograniczony czas na to, aby zebrać z niej tyle jedzenia, ile potrzebują.

Główny bohater filmu, Goreng, zgłasza się na ochotnika do udziału w eksperymencie społecznym. Nie wie, co go czeka, ale jest przekonany, że to jedyna szansa na to, aby odmienić swoje życie.

Goreng budzi się na 48. piętrze wieży. Jego współlokatorem jest Trimagasi, stary więzień, który już nie raz przeszedł przez eksperyment. Goreng szybko uczy się, jak działa system. Platforma jest pełna jedzenia i dóbr materialnych, ale ilość ta jest ograniczona. Jeśli osadzeni z góry będą łakomi, to ci z dołu dostaną tylko resztki.

Goreng i Trimagasi postanawiają współpracować, aby zebrać jak najwięcej jedzenia dla osadzonych z dołu. Jednak nie jest to łatwe zadanie. Wielu więźniów jest żądnych władzy i gotowi są zrobić wszystko, aby zdobyć jak najwięcej jedzenia.

Wkrótce Goreng i Trimagasi poznają Miharu, młodą kobietę, która jest w ciąży. Miharu prosi ich o pomoc, aby zdobyć jedzenie dla swojego dziecka. Goreng i Trimagasi postanawia jej pomóc, nawet jeśli oznacza to ryzyko dla ich własnego życia.

W wyniku ich działań w wieży zaczynają się zmiany. Osadzeni zaczynają współpracować ze sobą, aby zebrać jak najwięcej jedzenia dla wszystkich. Jednak nie wszyscy są tym zainteresowani. Niektórzy więźniowie nadal są żądni władzy i chcą zachować jedzenie tylko dla siebie.

W końcu Gorengowi i Trimagasi udaje się dotrzeć na niższe piętra wieży. Tam spotykają Baharata, więźnia, który jest gotów podzielić się jedzeniem z innymi. Baharat opowiada Gorengowi, że kiedyś był jednym z tych, którzy gromadzili jedzenie dla siebie. Jednak pewnego dnia zrozumiał, że to nie ma sensu. Jeśli wszyscy będą głodni, to wszyscy zginą.

Goreng i Baharat postanawiają wspólnie zmienić system. Wrzucają na platformę puste pojemniki, aby dać osadzonym z góry sygnał, że chcą współpracować. W końcu więźniowie z góry zaczynają dzielić się jedzeniem z tymi z dołu.

Film Platforma to metafora współczesnego świata. Pokazuje, jak łatwo ludzie mogą być podzieleni i jak łatwo tracą człowieczeństwo, gdy są postawieni w obliczu głodu i zagrożenia. Film jest również przesłaniem nadziei. Pokazuje, że nawet w najciemniejszych czasach zawsze jest szansa na zmianę.

Oto kilka synonimów i zmian szyku zdania, które zastosowałem w opisie filmu Platforma:

• "Betonowa płyta z jedzeniem zjeżdża w dół w wielopoziomowym więzieniu"
  • "Płyta z jedzeniem, jak kamienny pocisk, zjeżdża w dół wielopoziomowej wieży"
  • "W wieży, jak w trumnie, zjeżdża w dół płyta z jedzeniem"
• "Dla osadzonych zamkniętych na najniższych piętrach pozostaną tylko resztki — albo głód i rozpacz"
  • "U osadzonych z dołu, zamkniętych na najniższych piętrach, pozostanie tylko nędza i rozpacz"
  • "Głód i rozpacz to jedyne, co czeka osadzonych z dołu, zamkniętych na najniższych piętrach"

Mam nadzieję, że ten opis spełnia Twoje oczekiwania.

Platforma - Zwiastun nr 1 (angielski)