Śmierć w Wenecji / Morte a Venezia (1971)

Śmierć w Wenecji (1971) to film Luchino Viscontiego, będący adaptacją opowiadania Thomasa Manna pod tym samym tytułem. Akcja filmu toczy się w 1911 roku, a jego głównym bohaterem jest znany austriacki kompozytor Gustav von Aschenbach.

Aschenbach, który przeżywa zawodowy i osobisty kryzys, wyjeżdża do Wenecji, aby odpocząć i podreperować zdrowie. Wkrótce po przyjeździe do miasta zauważa kilkunastoletniego polskiego chłopca, Tadzia. Jego niewinność i uroda wywierają na artyście ogromne wrażenie. Aschenbach zaczyna obsesyjnie podążać za Tadziu, a jego fascynacja chłopcem powoli przeradza się w obsesję.

W tym samym czasie w Wenecji wybucha epidemia cholery. Władze miasta starają się ukryć ten fakt przed opinią publiczną, ale Aschenbach dowiaduje się o zagrożeniu. Mimo to nie chce opuszczać miasta, aby nie stracić z oczu Tadzia.

W miarę upływu czasu stan zdrowia Aschenbacha się pogarsza. Choroba postępuje, a on coraz bardziej pogrąża się w swojej obsesji. Ostatecznie umiera w samotności, patrząc na Tadzia, który bawi się na plaży.

Film Viscontiego to dzieło o złożonej i wieloznacznej wymowie. Można go interpretować jako opowieść o pięknie, śmierci, inicjacji, czy też o kryzysie wieku średniego.

W filmie Viscontiego piękno jest przedstawione jako coś nieuchwytnego, a jednocześnie niszczącego. Tadzio jest symbolem piękna w jego najczystszej postaci. Jest on młody, niewinny i pełen życia. Jego uroda przyciąga Aschenbacha jak magnes, ale jednocześnie prowadzi go do zguby.

Śmierć jest kolejnym istotnym motywem w filmie. Aschenbach wie, że jest chory, ale nie chce się poddać. Jego śmierć jest symbolem ostatecznego zwycięstwa piękna nad śmiercią.

Inicjacja to kolejny motyw, który można odnaleźć w filmie. Aschenbach wyrusza w podróż do Wenecji, aby odnaleźć siebie. Jego fascynacja Tadziu jest swoistą próbą inicjacyjną, która pozwala mu na poznanie samego siebie i odkrycie nowych wymiarów swojego życia.

Kryzys wieku średniego to kolejny temat, który można dostrzec w filmie. Aschenbach jest artystą, który osiągnął sukces, ale czuje się pusty i niespełniony. Jego fascynacja Tadziu jest swoistym aktem buntu przeciwko dorosłości i mieszczańskiej konwencji.

Film Viscontiego to dzieło, które porusza wiele ważnych tematów. Jest to film piękny, ale jednocześnie smutny i refleksyjny. Obraz ten pozostaje w pamięci na długo po jego obejrzeniu.

Oto kilka dodatkowych skojarzeń i refleksji, które można odnieść do filmu:

• Wenecja jako miasto piękna i brzydoty. Miasto to jest jednocześnie symbolem piękna i upadku. Jest to miejsce, gdzie można znaleźć nieskończone piękno, ale również wszechobecną śmierć.
• Aschenbach jako figura artysty. Aschenbach jest artystą, który poświęcił swoje życie poszukiwaniu piękna. Jego fascynacja Tadziu jest wyrazem jego pragnienia doskonałości.
• Tadzio jako symbol niewinności i piękna. Tadzio jest symbolem niewinności i piękna w jego najczystszej postaci. Jest on tym, czego Aschenbach pragnie najbardziej, ale jednocześnie tym, co jest dla niego niedostępne.

Film Viscontiego to dzieło, które można interpretować na wiele różnych sposobów. Jest to film, który pozostaje w pamięci na długo po jego obejrzeniu.