Manifesto (2015)

Manifesto (2015) to australijsko-niemiecki film eksperymentalny w reżyserii Juliana Rosefeldta. Główną rolę gra Cate Blanchett, która wciela się w 13 różnych postaci, każda z nich wypowiada fragmenty słynnych manifestów artystycznych z XX wieku.

Film rozpoczyna się od sceny, w której Blanchett w roli gospodyni domowej sprząta kuchenkę i jednocześnie wygłasza fragment manifestu dadaistycznego, w którym autorzy twierdzą, że sztuka powinna być wolna od wszelkich ograniczeń. Następnie Blanchett pojawia się w kolejnych rolach: nauczycielki, robotnicy, wdowy, wokalistki punkowego zespołu, bezdomnego mężczyzny czy reporterki telewizyjnej.

Każda z postaci reprezentuje inną perspektywę społeczną i polityczną. Gospodyni domowa reprezentuje mieszczaństwo, nauczycielka – inteligencję, robotnica – klasę robotniczą, wdowa – tradycję, wokalistka punkowa – bunt, bezdomny mężczyzna – wykluczenie, a reporterka telewizyjna – media.

Manifesty, które wypowiadają postacie, to jedne z najważniejszych dokumentów w historii sztuki XX wieku. Zostały spisane przez artystów takich jak Marcel Duchamp, Kazimir Malewicz, Wassily Kandinsky, Walter Gropius, Antonin Artaud, Jean-Luc Godard czy Dogma 95.

Rosefeldt łączy te manifesty z obrazami współczesnego świata. W ten sposób tworzy film, który jest jednocześnie retrospektywą i komentarzem do teraźniejszości.

Obrazy współczesnego świata

Film jest pełen obrazów współczesnego świata. Blanchett wygłasza manifesty w różnych miejscach i sytuacjach: w domu, w pracy, na ulicy, w telewizji.

W jednej ze scen Blanchett w roli nauczycielki wygłasza manifest Bauhausu, który postuluje połączenie sztuki i rzemiosła. W innej scenie Blanchett w roli robotnicy wygłasza manifest dadaistyczny, w którym autorzy twierdzą, że sztuka powinna być wolna od wszelkich ograniczeń.

Rosefeldt wykorzystuje te obrazy, aby pokazać, jak idee zawarte w manifestach są wciąż aktualne. Bauhaus, który powstał w latach 20. XX wieku, jest wciąż inspiracją dla projektantów i architektów. Dadaizm, który powstał w czasie I wojny światowej, wciąż jest inspiracją dla artystów, którzy chcą tworzyć sztukę wolną od ograniczeń.

Aktorski popis Cate Blanchett

Cate Blanchett daje w filmie fenomenalny popis aktorski. Wciela się w 13 różnych postaci, każda z nich z inną osobowością i temperamentem.

Blanchett doskonale oddaje zarówno radykalizm, jak i humor zawarty w manifestach. Jej interpretacje są zarówno inteligentne, jak i poruszające.

Bezkompromisowe i hipnotyczne kino

Manifesto to bezkompromisowe i hipnotyczne kino. Film jest zarówno intelektualnie stymulujący, jak i emocjonalnie poruszający.

Rosefeldt tworzy film, który skłania do refleksji nad rolą sztuki w społeczeństwie. Manifesto to film, który zostanie z widzem na długo po obejrzeniu.

Podsumowanie

Manifesto to film, który jest jednocześnie retrospektywą i komentarzem do teraźniejszości. Film jest pełen obrazów współczesnego świata, które skłaniają do refleksji nad rolą sztuki w społeczeństwie. Cate Blanchett daje w filmie fenomenalny popis aktorski, a Rosefeldt tworzy bezkompromisowe i hipnotyczne kino.