Lato 1993 / Estiu 1993 (2017)

Film

Czas trwania: 1 godz. 36 min.

Opis

Lato 1993 – film o utracie, miłości i dorastaniu

Lato 1993 to hiszpański dramat filmowy z 2017 roku, napisany i wyreżyserowany przez Carlę Simón. Film opowiada historię sześcioletniej Fridy, która po śmierci matki musi nauczyć się żyć z nowymi opiekunami, wujkiem i ciocią, na katalońskiej prowincji.

Film rozpoczyna się sceną, w której Frida wraz z dziadkami opuszcza rodzinny dom w Barcelonie. Dziewczynka jest zdezorientowana i przerażona, nie rozumie, dlaczego musi opuścić wszystko, co zna. W nowym domu Frida czuje się obca i wyobcowana. Nie rozumie języka katalońskiego, nie zna swoich nowych opiekunów, a jej jedyną towarzyszką jest czteroletnia kuzynka, Anna.

Frida próbuje sobie poradzić z bólem i tęsknotą za matką. Nocami modli się do niej, a w ciągu dnia szuka sposobów na zwrócenie na siebie uwagi swoich nowych opiekunów. Frida jest dzieckiem impulsywnym i niecierpliwym, często zachowuje się agresywnie wobec Anny.

Wuj i ciocia Fridy są zdezorientowani zachowaniem dziewczynki. Nie wiedzą, jak jej pomóc. Próbują ją zrozumieć i stworzyć dla niej dom, w którym będzie się czuła bezpieczna.

Stopniowo Frida zaczyna odnajdywać się w nowej rzeczywistości. Poznaje język kataloński, uczy się żyć z wujostwem i Anną. Dziewczynka zaczyna też rozumieć, że nie może cofnąć czasu i przywrócić swojej matki. Musi nauczyć się żyć z tą stratą.

Lato 1993 to film o utracie, miłości i dorastaniu. To poruszająca i pełna ciepła opowieść o tym, jak można odnaleźć szczęście nawet w najtrudniejszych chwilach.

Filmowe kadry

Film Lato 1993 został nakręcony w pięknej scenerii katalońskiej prowincji. Obrazy słonecznych pól, lasów i jezior tworzą idylliczny obraz lata. Reżyserka, Carla Simón, wykorzystała te kadry do stworzenia atmosfery spokoju i harmonii.

Ważnym elementem filmu jest również muzyka. Oryginalny soundtrack autorstwa Paua Nadala składa się z nostalgicznych melodii, które podkreślają emocjonalny wydźwięk filmu.

Aktorstwo

Laia Artigas w roli Fridy stworzyła przejmującą kreację. Dziewczynka doskonale oddała emocje swojej bohaterki, od bólu i tęsknoty po radość i nadzieję. David Verdaguer i Bruna Cusí jako wujek i ciocia również zagrali bardzo przekonująco. Ich postacie są pełne ciepła i zrozumienia, a jednocześnie są prawdziwe i autentyczne.

Nagrody

Film Lato 1993 zdobył wiele prestiżowych nagród, w tym:

Kryształowy Niedźwiedź na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie
Nagroda Goya za najlepszy debiutujący film fabularny
Nagroda Goya za najlepszego aktora drugoplanowego (David Verdaguer)
Nagroda Goya za najlepszą nową aktorkę (Bruna Cusí)

Ocena

Lato 1993 to film, który na długo zapada w pamięć. To poruszająca i pełna ciepła opowieść o tym, jak można odnaleźć szczęście nawet w najtrudniejszych chwilach.

Oglądaj online:

Źródło 1 Źródło 2 Źródło 3 Źródło 4 Źródło 5 Źródło 6 Źródło 7

Podstawowe informacje

reżyseria	Carla Simón
scenariusz	Carla Simón
gatunek	Dramat
produkcja	Hiszpania
premiera	11 lutego 2017 (Światowa) 6 kwietnia 2018 (Polska premiera kinowa)
boxoffice	$3 085 754 na świecie$185 903 w USA$2 899 851 poza USA
dystrybucja	Stowarzyszenie Nowe Horyzonty
studio	Avalon / Institut Català de les Empreses Culturals (ICEC) / Instituto de la Cinematografía y de las Artes Audiovisuales (ICAA) /
tytuł oryg.	Estiu 1993
inne tytuły	Summer 1993 Miedzynarodowe Summer 1993 Australia Summer 1993 Szwajcaria Summer 1993 Holandia

Alternatywne opisy

Lato 1993 to film Carla Simón, który opowiada o sześcioletniej Fridzie, która musi nauczyć się żyć z nowymi opiekunami po śmierci matki. Akcja rozgrywa się w błogiej, letniej scenerii katalońskiej prowincji.
Frida jest dzieckiem nieśmiałym i wycofanym. Po stracie matki jest w stanie szoku i nie rozumie, co się dzieje. Próbuje uporać się z bólem i tęsknotą, modląc się do matki i szukając jej śladów w domu rodzinnym.
Nowi opiekunowie Fridy, wuj Esteve i ciocia Marga, są kochającymi i troskliwymi ludźmi. Jednak Frida początkowo nie jest w stanie zaakceptować ich jako swoich rodziców. Jest zazdrosna o ich córkę Annę, która ma wszystko, czego ona nie ma: normalną rodzinę i szczęśliwe dzieciństwo.
Frida stara się zwrócić na siebie uwagę wujostwo. Próbuje ich rozśmieszyć, ale jej żarty często są nieudane. Próbuje też pokazać, że jest odważna i samodzielna, ale jej zachowanie często jest niebezpieczne.
Pewnego dnia Frida ucieka z domu. Wraca dopiero po kilku godzinach, przemoczona i przestraszona. Wuj Esteve jest zły na nią, ale ciocia Marga rozumie jej lęk.
Frida zaczyna powoli przyzwyczajać się do nowego życia. Zaczyna się bawić z Anną i poznawać okolicę. Wreszcie zaczyna czuć się jak w domu.
Lato 1993 to film o utracie, dorastaniu i budowaniu nowej rodziny. To także film o pięknie otaczającej nas przyrody. Obrazy katalońskiej prowincji są niezwykle malownicze i budują nostalgiczny nastrój.
Film Simón został doceniony przez krytyków i publiczność na całym świecie. Otrzymał liczne nagrody, w tym Kryształowy Niedźwiedź na Berlinale.
Oto kilka innych elementów, które można uwzględnić w opisie filmu:

Frida jest dzieckiem z trudnego domu. Jej rodzice byli alkoholikami i często się kłócili. Matka Fridy zmarła na raka, a ojciec wyjechał do Stanów Zjednoczonych.

Wuj Esteve i ciocia Marga są rodzicami chrzestnymi Fridy. Są zakochani w sobie i w swojej córce Annie.

W filmie pojawiają się także inne ważne postacie, takie jak dziadkowie Fridy, ciotka Àngela i ciocia Lola.

Film ukazuje różne aspekty życia rodzinnego. Opowiada o miłości, przyjaźni, ale także o konfliktach i trudnościach.

Oto przykład, jak można wykorzystać te elementy w opisie filmu:
Frida jest dzieckiem, któremu nie dane było doświadczyć prawdziwej miłości i szczęścia. Jej rodzice byli alkoholikami i nie potrafili jej zapewnić bezpieczeństwa. Po śmierci matki Frida została odesłana do rodziny, która była dla niej obca.
Wuj Esteve i ciocia Marga są kochającymi ludźmi, ale nie mają doświadczenia w wychowywaniu dzieci. Frida jest dla nich wyzwaniem. Musi nauczyć się, jak żyć w nowej rodzinie i jak stworzyć z nowymi opiekunami więź.
Film ukazuje, jak trudne jest budowanie nowej rodziny. Frida musi nauczyć się ufać i kochać nowych opiekunów. Musi też nauczyć się radzić sobie z bólem i tęsknotą za matką.
Oczywiście, ostateczny kształt opisu filmu zależy od indywidualnej interpretacji i pomysłowości autora.