Gerry (2002)

Gerry (2002) to minimalistyczny dramat reżyserii Gusa Van Santa, opowiadający o dwóch przyjaciołach, którzy wyruszają na wyprawę na pustynię. W trakcie podróży gubią się i zostają uwięzieni w bezkresnej przestrzeni. Z czasem ich siły i szanse na przeżycie maleją, a przyjaźń zostaje wystawiona na ostateczną próbę.

Film rozpoczyna się od sceny, w której dwaj bohaterowie, Gerry (Matt Damon) i Gerry (Casey Affleck), przygotowują się do wyprawy na pustynię. Nie wiadomo, kim są, ani co ich skłania do tego przedsięwzięcia. Są to po prostu dwaj mężczyźni, którzy pragną poznać nieznane i przekroczyć własne możliwości.

Początkowo podróż przebiega bezproblemowo. Bohaterowie wędrują przez pustynię, podziwiając jej piękno i spokój. Jednak z czasem zaczynają tracić orientację. W końcu w ogóle nie wiedzą, gdzie są.

Wraz z upływem czasu ich siły maleją. Coraz trudniej im znaleźć jedzenie i wodę. Zmęczenie i głód zaczynają dawać się im we znaki. Nieustannie towarzyszy im również strach przed tym, że nigdy nie uda im się odnaleźć drogi powrotnej.

W tej sytuacji ich przyjaźń zostaje wystawiona na ostateczną próbę. Bohaterowie zaczynają się kłócić i oskarżać się nawzajem o błędy. W końcu dochodzi między nimi do rozłamu.

Gerry i Gerry to film o inicjacji. Wędrówka, w trakcie której bohaterowie mierzą się z brutalną siłą natury i samymi sobą, staje się w filmie Van Santa metaforą ludzkiego losu. Jest to opowieść o tym, jak każdy z nas musi zmierzyć się z własnymi słabościami i ograniczeniami.

Motywy

Film Gerry porusza wiele ważnych tematów, takich jak:

• Przyjaźń – relacja między dwojgiem bohaterów jest skomplikowana i pełna napięć. W obliczu zagrożenia przyjaźń zostaje wystawiona na ostateczną próbę.
• Przetrwanie – bohaterowie muszą walczyć o życie w trudnych warunkach. W ich walce o przetrwanie ujawniają się zarówno ich silne, jak i słabe strony.
• Przyroda – pustynia jest tłem, ale również bohaterem filmu. To ona stanowi największe zagrożenie dla bohaterów.
• Człowieczeństwo – film porusza uniwersalne pytania o naturę ludzką. W obliczu ekstremalnych okoliczności bohaterowie odsłaniają swoją prawdziwą twarz.

Styl

Gerry jest filmem minimalistycznym. Van Sant skupia się na obrazie i muzyce. Dialogi są oszczędne, a akcja filmu jest prowadzona powoli i spokojnie.

Film jest utrzymany w stonowanych barwach. Dominują beże, brązy i szarości. Obraz jest surowy i ascetyczny.

Muzyka w filmie odgrywa bardzo ważną rolę. Jest ona melancholijna i przejmująca. Skomponowali ją Arvo Pärt i Brian Eno.

Ocena

Gerry to film, który nie każdemu przypadnie do gustu. Jest to dzieło wymagające od widza skupienia i refleksji. Jednak dla tych, którzy lubią kino minimalistyczne i niebanalne, film Van Santa może być prawdziwą gratką.

Film został doceniony przez krytyków. Został nagrodzony na wielu festiwalach filmowych, m.in. na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji.