Bierz forsę i w nogi / Take the Money and Run (1969)
Film
Czas trwania: 1 godz. 25 min.
Opis
„Bierz forsę i w nogi” to klasyczna komedia kryminalna z 1969 roku w reżyserii Woody’ego Allena. Film opowiada historię nieudacznika Virgila Starkwella, który próbuje zmienić swoje życie, zanurzając się w świat przestępczy, poznając przy tym piękną dziewczynę.
W stylu pseudodokumentu, obserwujemy życiową karierę Virgila Starkwella, który zaczyna jako społeczny wyrzutek, nieudacznik, niezdolny do osiągnięcia sukcesu w żadnej dziedzinie życia. Jego próby grania na wiolonczeli w wędrownej orkiestrze kończą się niepowodzeniem, a drobne kradzieże, których dopuszcza się, mają jedynie na celu opłacenie lekcji gry na instrumencie. Prześladują go zarówno znajomi, jak i nieznajomi, a jego okulary stają się obiektem nieustannego deptania. Gdy postanawia spróbować swoich sił w przestępczości, jego nieudolność w pisaniu prowadzi do spektakularnej wpadki już przy pierwszej próbie napadu na bank. Cały film to niczym wielki komiczny paradokument, gdzie każda kolejna scena zdaje się być jeszcze bardziej absurdalna niż poprzednia, a dialogi, jak choćby wywiad z rodzicami Virgila, ukazujące ich zakłopotanie za maskami Groucho Marxa, tylko pogłębiają absurd tego wszystkiego.
Woody Allen, wcielający się w rolę Virgila Starkwella, momentami niemal paradokumentalnie przedstawia historię życia bohatera, który z nieświadomością lub niezrozumiałymi przyczynami wpada w świat przestępczy. Jego działania wydają się być bardziej efektem szczęścia, pecha lub po prostu głupoty niż świadomej decyzji. Pomimo tego, że jego plany często schodzą na manowce, a wypadki przybierają zupełnie nieoczekiwany obrót, to właśnie dzięki swoim karkołomnym perypetiom w świecie przestępczym, staje się on gwiazdą mediów.
Film „Bierz forsę i w nogi” to nie tylko komedia, ale także spojrzenie na ludzką naturę, marzenia i niepowodzenia, które w absurdalny sposób prowadzą do komediowych sytuacji. Wnikliwie komentując społeczne normy i ludzkie zachowania, Allen stworzył dzieło, które bawi, ale też zmusza do refleksji nad sensem życia i sposobami jego przeżywania.