Głosy / White Noise (2005)

Film „Głosy” (ang. „White Noise”) to amerykański horror psychologiczny z 2005 roku w reżyserii Geoffreya Saxa. Scenariusz do filmu napisał Scott B. Smith na podstawie powieści o tym samym tytule autorstwa Dona DeLillo. W rolach głównych wystąpili Michael Keaton, Chandra West, Deborah Kara Unger i Ian McNeice.

Film opowiada o Jonathanie Riversie (Michael Keaton), profesorze reklamy, który mieszka wraz ze swoją żoną Anną (Chandra West) i synem Mike’em (Nicholas Elia) w spokojnym miasteczku. Pewnego dnia Anna ginie w wypadku samochodowym. Jonathan jest zrozpaczony i nie może pogodzić się ze śmiercią ukochanej.

Wkrótce Jonathan poznaje Raymonda Price’a (Ian McNeice), człowieka, który twierdzi, że może pomóc mu skontaktować się z Anną. Price jest specjalistą od zjawiska EVP (Electronic Voice Phenomenon), czyli rejestrowania głosów duchów na taśmach magnetofonowych.

Jonathan decyduje się skorzystać z pomocy Price’a. Zaczyna nagrywać rozmowy z Anną, a ich treść jest coraz bardziej niepokojąca. Jonathan zaczyna wątpić, czy rzeczywiście rozmawia ze swoją żoną, czy też z kimś lub czymś innym.

W miarę rozwoju fabuły Jonathan coraz bardziej pogrąża się w mrocznym świecie ezoteryki i okultyzmu. Zaczynają mu się dziać dziwne rzeczy, a jego relacje z otoczeniem ulegają pogorszeniu.

„Głosy” to film, który porusza trudne tematy śmierci, przemijania i poszukiwania sensu życia. Jest to również film o niebezpiecznej granicy między rzeczywistością a iluzją.

Film został pozytywnie przyjęty przez krytyków. Recenzenci chwalili grę aktorską Keatona, atmosferę filmu i jego poruszającą tematykę.

Motyw śmierci

Motyw śmierci jest jednym z najważniejszych w filmie „Głosy”. Jonathan jest zrozpaczony po śmierci Anny i nie może pogodzić się z jej odejściem. Próbuje nawiązać z nią kontakt, aby choć na chwilę poczuć, że jest jeszcze blisko niej.

Price przekonuje Jonathana, że dusze zmarłych mogą komunikować się z żywymi. Jonathan zaczyna wierzyć, że rozmowy z Anną są prawdziwe. Jednak im bardziej się w nie angażuje, tym bardziej zaczyna wątpić w ich autentyczność.

Motyw przemijania

Motyw przemijania jest również istotnym elementem filmu. Jonathan jest świadomy, że śmierć jest nieunikniona. Jednak nie chce się z tym pogodzić. Próbuje znaleźć sposób na to, aby przedłużyć życie Anny.

Price przekonuje Jonathana, że istnieje sposób na uniknięcie śmierci. Jonathan zaczyna wierzyć, że może uratować Annę. Jednak im bardziej się w to angażuje, tym bardziej zaczyna zdawać sobie sprawę z tego, że to niemożliwe.

Motyw poszukiwania sensu życia

Motyw poszukiwania sensu życia jest również obecny w filmie. Jonathan jest zdezorientowany i nie wie, co zrobić ze swoim życiem po śmierci Anny. Próbuje znaleźć nowy cel, ale nie jest to łatwe.

Price przekonuje Jonathana, że odpowiedzi na jego pytania można znaleźć w świecie ezoteryki i okultyzmu. Jonathan zaczyna wierzyć, że może znaleźć sens życia w tych dziedzinach. Jednak im bardziej się w to angażuje, tym bardziej zaczyna zdawać sobie sprawę z tego, że to niebezpieczna droga.

Atmosfera filmu

Film „Głosy” ma mroczną i niepokojącą atmosferę. Reżyser Geoffrey Sax wykorzystuje różne środki filmowe, aby stworzyć poczucie zagrożenia i niepewności.

W filmie dominują ciemne kolory i ponure dźwięki. Kamera często skupia się na twarzach bohaterów, ukazując ich strach i lęk.

Atmosfera filmu jest podkreślona przez muzykę Claude’a Foisya. Muzyka jest mroczna i tajemnicza, budując napięcie i niepokój.

Podsumowanie

Film „Głosy” to poruszający i niepokojący film, który porusza trudne tematy śmierci, przemijania i poszukiwania sensu życia. Film został zrealizowany z dużym rozmachem i efektami specjalnymi. Gra aktorska Michael Keatona jest znakomita.