Wielkie żarcie / La grande bouffe (1973)
Film
Czas trwania: 2 godz. 10 min.
Opis
Wielkie żarcie / La grande bouffe (1973) to francusko-włoski film komediodramatalny w reżyserii Marco Ferreriego. Główne role w filmie grają Marcello Mastroianni, Ugo Tognazzi, Michel Piccoli i Philippe Noiret.
Fabuła
Akcja filmu rozgrywa się w Paryżu w latach 70. XX wieku. Czterej przyjaciele: Marcello, Ugo, Michel i Philippe, są rozczarowani życiem. Marcello jest pilotem linii lotniczych, który czuje się przytłoczony monotonią swojej pracy. Ugo jest restauratorem, który jest znudzony monotonią swojego życia rodzinnego. Michel jest reżyserem telewizyjnym, który jest zmęczony komercjalizacją swojej pracy. Philippe jest sędzią, który jest znudzony rutyną swojej pracy.
Pewnego dnia przyjaciele postanawiają spotkać się w domu Philippe’a, aby wspólnie spędzić weekend. Przywożą ze sobą ogromne ilości jedzenia i alkoholu. Początkowo ich spotkanie jest pełne radości i zabawy. Jednak z czasem przyjaciele zaczynają pogrążać się w depresji. Jedzą coraz więcej i więcej, aż w końcu doprowadzają do swojego samobójstwa.
Interpretacje
Film „Wielkie żarcie” można interpretować na wiele sposobów. Może być on odczytany jako satyra konsumpcjonizmu i dekadencji burżuazji. Przyjaciele reprezentują różne warstwy społeczne, ale wszystkich ich łączy wspólna cecha – są znudzeni i rozczarowani życiem. Ich desperacki akt samobójstwa można odczytać jako protest przeciwko materializmowi i braku sensu w ich życiu.
Inna interpretacja filmu zakłada, że jest on metaforą ludzkiego istnienia. Przyjaciele reprezentują cztery podstawowe żywioły: ziemię (Marcello), powietrze (Ugo), ogień (Michel) i wodę (Philippe). Ich samobójstwo można odczytać jako symboliczny koniec cyklu życia.
Film „Wielkie żarcie” był w momencie premiery bardzo kontrowersyjny. Został oskarżony o pornografię i obrazę moralności. Jednak z czasem zyskał status filmu kultowego. Jest on uważany za jedno z najważniejszych dzieł kina europejskiego XX wieku.
Motywe
W filmie „Wielkie żarcie” pojawiają się następujące motywy:
- Konsumpcjonizm – Przyjaciele są obsesyjnie zafiksowani na jedzeniu i alkoholu. Ich kompulsywne objadanie się można odczytać jako wyraz ich niezadowolenia z życia.
- Dekadencja burżuazji – Przyjaciele reprezentują klasę burżuazyjną. Ich desperacki akt samobójstwa można odczytać jako krytykę konsumpcjonizmu i materializmu.
- Humanizm – Film jest pełen szacunku dla ludzkiego ciała. Ferreri pokazuje, że ciało jest piękne i święte, nawet w momencie śmierci.
Technika filmowa
Film „Wielkie żarcie” jest utrzymany w realistycznym stylu. Ferreri chętnie korzysta z długich ujęć i płynnych ruchów kamery. Dzięki temu filmowi udało się uchwycić atmosferę dekadencji i rozpaczy panującą wśród przyjaciół.
Podsumowanie
„Wielkie żarcie” to film niepokojący i prowokujący. Ferreri nie boi się poruszać trudnych tematów, takich jak konsumpcjonizm, dekadencja i śmierć. Film jest dziełem oryginalnym i niepowtarzalnym, które pozostawia widza z mnóstwem pytań.
