Trzy kolory: Czerwony / Trois couleurs: Rouge (1994)

Film

Czas trwania: 1 godz. 39 min.

Opis

Trzy kolory: Czerwony to ostatni z filmów wchodzących w skład trylogii Krzysztofa Kieślowskiego, której tematem są trzy hasła Wielkiej Rewolucji Francuskiej: wolność, równość i braterstwo. Czerwony symbolizuje braterstwo i opowiada historię dwóch osób, które z pozoru nie mają ze sobą nic wspólnego, a jednak łączą je niezwykłe więzi.

Valentine Dussaut (Irene Jacob) to młoda modelka, która mieszka w Genewie. Pewnego dnia, wracając ze sesji zdjęciowej, potrąca samochodem psa. Na obroży zwierzęcia znajduje adres i postanawia zawieźć je do właściciela. Okazuje się nim emerytowany sędzia Joseph Kern (Jean-Louis Trintignant), który jednak nie jest zainteresowany losem zwierzęcia. Valentine postanawia zatrzymać psa dla siebie.

Valentine i Joseph zaczynają się spotykać. Dziewczyna jest zafascynowana tajemniczym mężczyzną, który wydaje się być zamknięty w sobie i skryty. Joseph natomiast odkrywa w Valentine ciepło i empatię, których brakowało mu w życiu.

Z czasem Valentine dowiaduje się, że Joseph zajmuje się podsłuchiwaniem swoich sąsiadów. Jest to dla niej szokujące odkrycie. Dziewczyna jest oburzona postępowaniem mężczyzny, który wykorzystuje swoją wiedzę do szantażu i manipulacji.

Mimo to, znajomość Valentine i Josepha się rozwija. Dziewczyna zaczyna rozumieć, że mężczyzna jest samotny i sfrustrowany. Pod wpływem Valentine, Joseph zaczyna zmieniać swoje życie. Przestaje podsłuchiwać sąsiadów i zaczyna szukać prawdziwej relacji z drugim człowiekiem.

Trzy kolory: Czerwony to film o braterstwie, które może narodzić się między dwiema zupełnie różnymi osobami. To również film o samotni i potrzebie bliskości.

Oto kilka kluczowych wątków i motywów filmu:

  • Spotkanie dwóch osób z różnych światów – Valentine jest młodą, atrakcyjną modelką, która prowadzi beztroskie życie. Joseph jest emerytowanym sędzią, który jest zgorzkniały i zamknięty w sobie. Ich spotkanie jest początkiem niezwykłej przyjaźni.
  • **Motyw bratarstwa – Valentine i Joseph to osoby, które z pozoru nie mają ze sobą nic wspólnego. Jednak, dzięki swojej przyjaźni, odkrywają, że są sobie bliscy.
  • **Motyw samotni – Joseph jest samotnym człowiekiem, który czuje się odrzucony przez społeczeństwo. Valentine pomaga mu przezwyciężyć samotność i odnaleźć sens życia.
  • **Motyw podszpiechu – Joseph podsłuchuje swoich sąsiadów, aby poznać ich najskrytsze sekrety. Valentine jest oburzona tym postępowaniem, jednak z czasem zaczyna rozumieć, że Joseph jest samotny i potrzebuje bliskości innych ludzi.

Trzy kolory: Czerwony to film poruszający i głęboki. To dzieło, które zmusza do refleksji nad ludzkimi relacjami i poszukiwaniem sensu życia.

Baner VoD Strefa

Oglądaj online:

Baner Torrentos
reżyseria Krzysztof Kieślowski
scenariusz Krzysztof Kieślowski, Krzysztof Piesiewicz
gatunek Dramat, Psychologiczny
produkcja Francja, Polska, Szwajcaria
premiera 16 maja 1994 (Światowa) 27 maja 1994 (Polska premiera kinowa)
boxoffice $3 600 996 na świecie$3 581 969 w USA$19 027 poza USA
na podstawie Edward Kłosiński (współpraca scenariuszowa)
studio CAB Productions / Canal+ (udział) (współfinansowanie) / Eurimages (współfinansowanie) /
tytuł oryg. Trois couleurs: Rouge
inne tytuły Three Colors: Red Miedzynarodowe Red (tytuł skrócony) USA Three Colours: Red Wielka Brytania Three Colors: Red USA Three Colours: Red Kanada

Trzy kolory: Czerwony to ostatni film z trylogii Krzysztofa Kieślowskiego, która ilustruje trzy hasła rewolucji francuskiej: wolność, równość, braterstwo. W Czerwonym tematem przewodnim jest braterstwo, które przejawia się w relacji między dwiema głównymi postaciami: młodą modelką Valentine i emerytowanym sędzią Josephem.

Valentine jest piękną i wrażliwą dziewczyną, która marzy o karierze modelki. Pewnego dnia, wracając ze sesji zdjęciowej, potrąca samochodem psa. Znalazła go na ulicy i postanowiła zabrać ze sobą. Na obroży zwierzęcia znajduje adres, więc postanawia zawieźć psa do właściciela.

Joseph jest zgorzkniałym i samotnym starcem, który spędza czas podsłuchując rozmowy telefoniczne swoich sąsiadów. Valentine jest oburzona tym, co robi mężczyzna, ale z czasem zaczyna go coraz bardziej rozumieć.

Z biegiem czasu przyjaźń między Valentine i Josephem coraz bardziej się zacieśnia. Dwoje ludzi, którzy pochodzą z zupełnie różnych światów, odnajduje w sobie wspólny język. Valentine pomaga Josephowi odnaleźć sens życia, a Joseph pomaga Valentine zrozumieć świat dorosłych.

Film Kieślowskiego to poruszająca opowieść o mocy przyjaźni, która może przełamać wszelkie bariery. To także refleksja nad samotnością i znaczeniem więzi międzyludzkich.

Oto kilka szczegółowych ujęć najważniejszych wątków filmu:

  • Spotkanie Valentine i Josepha to przypadek, ale szybko przeradza się w coś więcej. Dwoje ludzi, którzy pochodzą z zupełnie różnych światów, odnajduje w sobie wspólny język. Valentine jest młoda, piękna i pełna życia, Joseph jest stary, zgorzkniały i samotny. Jednak mimo tych różnic, zaczynają się rozumieć.
  • Przyjaźń między Valentine i Josephem to podróż przez światy. Valentine pomaga Josephowi odnaleźć sens życia, a Joseph pomaga Valentine zrozumieć świat dorosłych. Wspólnie przeżywają wiele wzruszających i zabawnych chwil.
  • Brak miłości jest jednym z głównych problemów bohaterów filmu. Valentine marzy o miłości, ale nie potrafi jej znaleźć. Joseph natomiast był kiedyś szczęśliwym mężem i ojcem, ale jego rodzina została zabita w wypadku.
  • Podsłuchiwanie jest symbolem samotności i izolacji. Joseph podsłuchuje rozmowy telefoniczne swoich sąsiadów, aby poczuć się mniej samotny. Jednak to tylko pozorne rozwiązanie.
  • Pies jest symbolem przyjaźni i miłości. Valentine zabiera psa Josepha, aby pomóc mu odnaleźć się w nowej sytuacji. Pies staje się symbolem przyjaźni, która łączy dwoje ludzi.

Trzy kolory: Czerwony to film, który porusza i inspiruje. To opowieść o mocy przyjaźni, która może przełamać wszelkie bariery.

Aktor Postać
Valentine Dussaut
Sędzia Joseph Kern
Karin
Auguste Bruner
Fotograf
Barman
Weterynarz
Sprzedawca płyt
Sąsiad
Przyjaciel Karen
Kobieta
Handlarz narkotyków
Michel
Strażnik w teatrze
Julie de Courcy
Dominique
Olivier
Karol Karol

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *