Powiększenie / Blowup (1966)

Powiększenie, znany również jako Blow-Up, to brytyjsko-włosko-amerykański film fabularny z 1966 roku w reżyserii Michelangelo Antonioniego. Scenariusz został oparty na opowiadaniu Julio Cortázara Babie lato. Film opowiada historię Thomasa, młodego, odnoszącego sukcesy fotografa, który przypadkiem uwiecznia scenę morderstwa.

Akcja filmu rozgrywa się w Londynie lat 60. Thomas jest fotografem mody, który pracuje dla znanej agencji. Jest bogaty, popularny i uważa się za artystę. Jednak pod maską sukcesu kryje się samotność i rozczarowanie. Thomas jest znudzony swoim życiem i szuka nowych doznań.

Pewnego dnia Thomas spaceruje po parku, gdy dostrzega parę kochanków. Robi im kilka zdjęć z ukrycia. Po powrocie do studia wywołuje zdjęcia i zaczyna je powiększać. Im bardziej powiększa zdjęcia, tym więcej szczegółów widzi. W końcu dostrzega coś, co go przeraża: w zaroślach za parą kochanków widać broń.

Thomas jest przekonany, że na zdjęciu uwiecznił morderstwo. Postanawia zbadać sprawę. Wraca do parku, ale nie znajduje tam żadnych śladów. W jego studiu ktoś kradnie negatywy i odbitki zdjęć.

Thomas zaczyna śledztwo. Spotyka się z Jane, kobietą, którą sfotografował w parku. Jane jest zdezorientowana i nie chce rozmawiać o tym, co się wydarzyło. Thomas podejrzewa, że jest w to wszystko zamieszana.

Śledztwo prowadzi Thomasa do świata blichtru i przemocy. Spotyka gangsterów, prostytutki i podejrzanych biznesmenów. Im bardziej się zagłębia w sprawę, tym bardziej staje się zagubiony.

Ostatecznie Thomas nie jest w stanie rozwiązać zagadki morderstwa. Jednak jego śledztwo prowadzi go do głębszej refleksji nad swoim życiem. Thomas zaczyna rozumieć, że świat, w którym żyje, jest pełen zła i przemocy.

Powiększenie to film, który porusza wiele ważnych tematów. Jest to film o naturze fotografii, o możliwościach i ograniczeniach sztuki, o samotności i alienacji w nowoczesnym świecie. Jest to również film o poszukiwaniu prawdy, która często jest trudna do znalezienia.

Film został nagrodzony m.in. Złotą Palmą na festiwalu filmowym w Cannes oraz nominacją do Oscara za reżyserię i scenariusz.

Oto kilka dodatkowych informacji o filmie:

• Film jest utrzymany w konwencji neorealizmu. Antonioni ukazuje świat bez idealizacji, skupiając się na jego ciemnych stronach.
• W filmie wykorzystano nowatorskie techniki filmowe, takie jak powiększenia zdjęć. Dzięki temu widzowie mogą zobaczyć szczegóły, które są niewidoczne dla ludzkiego oka.
• Film stał się jednym z najważniejszych dzieł kina nowofalowego. Jest to film, który wciąż jest aktualny i poruszający.

Oto kilka cytatów z filmu:

• „Świat jest pełen rzeczy, które nie są tym, czym się wydają.”
• „Fotografia to sposób na uchwycenie prawdy.”
• „Jeśli chcesz zobaczyć prawdę, musisz spojrzeć bardzo, bardzo uważnie.”