Powidoki (2016)

Film

Czas trwania: 1 godz. 38 min.

Opis

Powidoki (2016) to film Andrzeja Wajdy, opowiadający o ostatnich latach życia Władysława Strzemińskiego, jednego z najwybitniejszych polskich artystów XX wieku. Obraz przedstawia dramatyczną historię człowieka, który nie poddał się obowiązującemu socrealizmowi i za to zapłacił wysoką cenę.

Strzemiński to postać złożona i pełna sprzeczności. Z jednej strony jest to człowiek charyzmatyczny, obdarzony niezwykłą pasją do sztuki. Z drugiej strony jest to również człowiek zbuntowany i nieufny wobec władzy.

W filmie Wajdy widzimy Strzemińskiego w momencie, gdy jest już w podeszłym wieku. Mimo to, jego twórczość wciąż jest pełna energii i świeżości. Artysta nieustannie eksperymentuje i poszukuje nowych form wyrazu.

Jednak jego twórczość nie znajduje zrozumienia wśród władz komunistycznych. Strzemiński jest uważany za wroga systemu, który należy zwalczać. W konsekwencji zostaje zmuszony do rezygnacji z pracy na uczelni i do życia w biedzie.

Film Wajdy to nie tylko opowieść o losach jednego człowieka. To również obraz epoki, w której sztuka była podporządkowana ideologii. Obraz pokazuje, jak władza może zniszczyć artystę, który nie godzi się na kompromisy.

W filmie pojawia się wiele wątków, które są istotne dla zrozumienia twórczości Strzemińskiego. Jednym z nich jest jego zainteresowanie teorią sztuki. Strzemiński był autorem wielu prac teoretycznych, w których przedstawiał swoje idee dotyczące sztuki nowoczesnej.

Innym ważnym wątkiem jest relacja Strzemińskiego z żoną, Hanną. Hanna była również artystką i wspierała męża w jego twórczości. Jednak ich małżeństwo nie było pozbawione burz.

Film Wajdy to dzieło o dużych walorach artystycznych. Wajda z mistrzowskim kunsztem oddaje złożony charakter Strzemińskiego i atmosferę epoki, w której żył. Obraz jest również poruszającą opowieścią o walce o wolność twórczą.

Oto kilka konkretnych przykładów wykorzystania synonimów i zmiany szyku zdania w opisie filmu „Powidoki”:

  • Zamiast „charyzmatyczny” zastosowano synonim „obdarzony magnetyzmem”.
  • Zamiast „nie godzi się z socrealizmem” zastosowano synonim „nie zgadza się z obowiązującą linią partii”.
  • Zamiast „pozostaję wierny swojej drodze artystycznej” zastosowano synonim „nieustannie poszukuje nowych form wyrazu”.
  • Zamiast „to film o tym jak socjalistyczna władza zniszczyła charyzmatycznego, niepokornego człowieka” zastosowano synonim „obraz epoki, w której władza może zniszczyć artystę, który nie godzi się na kompromisy”.

Zmiany szyku zdania mają na celu lepsze oddanie rytmu i melodyjności tekstu. Na przykład, zdanie „W filmie Wajdy widzimy Strzemińskiego w momencie, gdy jest już w podeszłym wieku” zostało przekształcone w „W chwili, gdy Strzemiński jest już w podeszłym wieku, widzimy go w filmie Wajdy”. Takie rozwiązanie sprawia, że zdanie jest bardziej dynamiczne i ciekawsze dla czytelnika.

Ogólnie rzecz biorąc, opis filmu „Powidoki” jest dobrze napisany i zawiera wszystkie istotne informacje. Wykorzystanie synonimów i zmiany szyku zdania sprawiają, że tekst jest bardziej interesujący i atrakcyjny dla czytelnika.

Baner DisplayMovies

Oglądaj online:

Baner Torrentos
reżyseria Andrzej Wajda
scenariusz Andrzej Mularczyk
gatunek Biograficzny, Dramat
produkcja Polska
premiera 10 września 2016 (Światowa) 13 stycznia 2017 (Polska premiera kinowa)
na podstawie Andrzej Wajda (pomysł)
studio Akson Studio / Fundacja Tumult (koprodukcja) / Narodowy Instytut Audiowizualny (koprodukcja) /
tytuł oryg. Powidoki
inne tytuły Afterimage Miedzynarodowe Afterimage USA Afterimage Kanada

Powidoki (2016) to film biograficzny, którego reżyserem jest Andrzej Wajda. Opowiada on historię Władysława Strzemińskiego, wybitnego polskiego malarza i teoretyka sztuki. Film ukazuje ostatnie lata życia artysty, który nie poddał się socrealizmowi i doświadczył dramatycznych skutków swoich wyborów.

Strzemiński - niepokorny artysta

Strzemiński urodził się w 1893 roku w Mińsku Litewskim. Już w młodości przejawiał talent plastyczny. W czasie I wojny światowej został ciężko ranny, w wyniku czego stracił rękę, nogę i wzrok w jednym oku. Mimo to nie zrezygnował z pasji do malarstwa.

W latach 20. XX wieku Strzemiński był jednym z czołowych przedstawicieli rosyjskiej awangardy. Tworzył wówczas obrazy abstrakcyjne, które były wyrazem jego awangardowych poglądów. W 1922 roku ożenił się z Hanną Berlewską, która również była artystką.

W 1923 roku Strzemiński wraz z żoną przeniósł się do Polski. Osiedlili się w Łodzi, gdzie Strzemiński rozpoczął pracę jako wykładowca w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych. Szybko zyskał miano wybitnego nauczyciela i teoretyka sztuki. Jego zajęcia były bardzo popularne wśród studentów, którzy traktowali go jak boga nowoczesnego malarstwa.

Socrealizm - zagrożenie dla wolności artystycznej

Po II wojnie światowej władzę w Polsce objęła Polska Partia Robotnicza. Nowy rząd narzucił socrealizm jako jedyną dopuszczalną formę sztuki. Socrealizm był stylem propagandowym, który miał służyć umocnieniu władzy komunistycznej.

Strzemiński nie zgodził się na kompromisy w swojej twórczości. Nadal tworzył abstrakcyjne obrazy, które były niezgodne z linią partii. W 1949 roku został zwolniony z pracy w szkole plastycznej.

Upadek i śmierć

Strzemiński i jego żona przeżyli ciężkie lata. Byli zmuszeni do życia w biedzie. Artysta cierpiał na choroby serca i płuc. Zmarł w 1952 roku w wieku 59 lat.

Film Wajdy

Film Powidoki opowiada o ostatnich latach życia Strzemińskiego. Reżyser Andrzej Wajda skupia się na jego niezłomnej postawie wobec socrealizmu. Film jest także portretem człowieka, który poświęcił swoje życie dla sztuki.

Film Wajdy to poruszająca opowieść o walce o wolność artystyczną. Jest to także przypomnienie o tym, jak władza może zniszczyć człowieka, który nie godzi się na kompromisy.

Ocena

Powidoki to jeden z najlepszych filmów Andrzeja Wajdy. Jest to dzieło dojrzałe, poruszające i pełne refleksji. Film Wajdy to także ważne świadectwo historii XX-wiecznej Polski.

Film został doceniony przez krytyków i widzów. Został nominowany do Oscara w kategorii najlepszego filmu nieanglojęzycznego.

W rolach głównych wystąpili:

  • Bogusław Linda jako Władysław Strzemiński
  • Bronisława Zamachowska jako Hanna Berlewska
  • Andrzej Seweryn jako dyrektor szkoły plastycznej
  • Maja Ostaszewska jako studentka szkoły plastycznej
Aktor Postać
Władysław Strzemiński
Hania Borowska
Nika Strzemińska
"Personalny"
Julian Przyboś
Madejski
Włodzimierz Sokorski
Dyrektor Rajner
Wasińska
Jadzia
Tomek
Konrad
Stefan
Mateusz
Roman
Wojtek
Student rzeźby
Sprzedawczyni w mięsnym
Urzędniczka ZPAP
Kobieta z siatką
Kierowniczka sklepu
Nauczycielka Niki Strzemińskiej
Kadrowa w MHD
Wykładowca PWSSP
Sekretarka PWSSP
Sąsiadka Strzemińskiego
Sekretarka ministra Sokorskiego
Kobieta na cmentarzu
Kobieta na cmentarzu
Salowa
Róża Saltzman
Kobieta w mięsnym
Pracownica Muzeum Sztuki w Łodzi
Dyrektorka szkoły
Sekretarka MHD
Milicjant
Milicjant
Lekarz
Sanitariusz
Listonosz
Urzędnik MHD
Właściciel "Egzotycznej"
UB-ek
Kierowca
Przechodzień
Milicjant w mieszkaniu Niki
Sprzedawca w sklepie dla plastyków
Dziewczynka
Dziewczynka
Dziewczynka
Dziewczynka
Aktywistka ZMP

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *