Może pora z tym skończyć / I’m Thinking of Ending Things (2020)

Film „Może pora z tym skończyć” (ang. „I’m Thinking of Ending Things”) z 2020 roku, wyreżyserowany przez Charliego Kaufmana, to surrealistyczna podróż w głąb mrocznych zakamarków ludzkiej psychiki. Zmiana planów podróży staje się pretekstem do odkrywania tajemniczych obszarów umysłów bohaterów, skonfrontowanych z własnymi wątpliwościami i tajemnicami.

Główna bohaterka, młoda kobieta w wykonaniu Jessie Buckley, wraz z nowym chłopakiem, zagrany przez Jesse Plemonsa, decyduje się na wyjazd na odległą farmę chłopaka. Jednak to, co miało być zwyczajną wizytą u rodziny chłopaka, szybko zamienia się w surrealistyczną i przerażającą podróż. Cała sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej, gdy para zostaje uwięziona na farmie z powodu nagłej śnieżycy.

W filmie pojawiają się także dwie istotne postacie: matka Jake’a, wspaniale zagrana przez Toni Collette, oraz ojciec, którego postać wciela się David Thewlis. Obecność rodziny chłopaka na farmie dodaje niepokojącego wymiaru, gdy bohaterka staje się nie tylko zakładnikiem natury, ale również swoich własnych myśli i emocji.

Podczas tego uwięzienia w izolacji od reszty świata, bohaterka zaczyna kwestionować swoje dotychczasowe przekonania i identyczność. To nie tylko podróż fizyczna, ale także psychologiczna, w której bohaterka rozważa wszystko, co do tej pory była pewna. Wątpliwości co do swojego związku, swojego partnera, a nawet samej siebie, są centralnym motywem filmu.

Charlie Kaufman, znany ze swojej zdolności do tworzenia filmów o głębokim wymiarze psychologicznym, w „Może pora z tym skończyć” ponownie eksperymentuje z formą i treścią. Narracja filmu przemieszcza się między różnymi warstwami rzeczywistości, tworząc labirynt emocji, myśli i wspomnień. Każda scena staje się jak zagadka, którą widz musi rozgryźć, aby zrozumieć całą historię.

Jednym z kluczowych elementów filmu jest także atmosfera. Śnieżna sceneria, która z początku wydaje się być jedynie uzupełnieniem krajobrazu, stopniowo staje się metaforą izolacji i chłodzenia relacji między bohaterami. Każdy opadający płatek śniegu zdaje się być symbolicznym krokiem w głąb psychiki bohaterów.

Dodatkową warstwą filmu jest gra aktorska. Jessie Buckley w niezwykle sugestywny sposób ukazuje wewnętrzne rozterki i konflikty swojej postaci. Jej zdolność do przenoszenia emocji na ekran pozwala widzowi wczuć się w każdy moment psychicznego rozedrgania bohaterki. Jesse Plemons w roli chłopaka również odznacza się subtelnym podejściem do swojej postaci, budując napięcie i tajemnicę wokół swojej tożsamości.

Toni Collette i David Thewlis wcielają się w role rodziców Jake’a, dodając do filmu dynamiki i nieprzewidywalności. Ich obecność na farmie dodaje kolejny wymiar tajemniczości i niepokoju, czyniąc film jeszcze bardziej zaskakującym.

„Może pora z tym skończyć” to film, który pozostawia widza z pytaniami i refleksjami. Charlie Kaufman, poprzez swoje charakterystyczne podejście do narracji, prowadzi widza przez labirynt ludzkiej psychiki, gdzie granice między rzeczywistością a wyobraźnią zlewają się w jedno. To nie tylko film o zakończeniu związku, ale także o zakończeniu pewnych etapów życia i odkrywaniu prawdy o samym sobie. Niepokojący, intrygujący i pełen symboliki – ten film zostawia głębokie wrażenie, skłaniając do długotrwałych rozważań nad naturą ludzkiej egzystencji.