Milczenie / Tystnaden (1963)

Milczenie – mroczny i niepokojący film Ingmara Bergmana z 1963 roku, stanowiący trzecią część jego „trylogii pionowej”. Akcja filmu rozgrywa się w obcym mieście, w którym dochodzi do konfrontacji między dwiema siostrami, Ester i Anną.

Ester jest tłumaczką, ale nie mówi w języku miejscowych, więc cała trójka komunikuje się z ludźmi za pomocą gestykulacji. Jej choroba sprawia, że jest wycofana i zamknięta w sobie. Anna jest natomiast bardziej otwarta i towarzyska. Jest też bardziej religijna niż jej siostra.

Różnice charakterów między siostrami są źródłem konfliktu. Ester czuje się urażona religijnymi przekonaniami Anny, a Anna jest poirytowana wycofaniem Ester. Konflikt ten stopniowo narasta, aż w końcu dochodzi do wybuchu.

W filmie istotną rolę odgrywa także postać Johana, syna Anny. Chłopiec jest ciekawy świata i nie rozumie konfliktu między matką a ciotką. Stara się pogodzić obie kobiety, ale jego wysiłki są bezskuteczne.

Milczenie jest filmem o kryzysie wiary i o poszukiwaniu sensu życia. Bergman przedstawia świat jako miejsce pełne lęku i niepewności. Bohaterowie filmu są zagubieni i nie wiedzą, jak odnaleźć swoje miejsce w tym świecie.

Oto bardziej szczegółowy opis filmu:

Akcja filmu rozpoczyna się, gdy Anna, Ester i Johan przyjeżdżają do obcego miasta. Ester jest poważnie chora i potrzebuje odpoczynku. Anna postanawia zatrzymać się z nią w hotelu, dopóki nie wyzdrowieje.

Hotel jest mrocznym i tajemniczym miejscem. Korytarze są puste i ciemne, a okna zasłaniają grube zasłony. W hotelu nie ma nikogo, kto mówiłby po angielsku, więc Anna, Ester i Johan muszą porozumiewać się za pomocą gestów.

Różnice charakterów między siostrami szybko ujawniają się. Ester jest wycofana i zamknięta w sobie. Nie chce rozmawiać o swojej chorobie i nie chce dzielić się swoimi uczuciami z siostrą. Anna natomiast jest bardziej otwarta i towarzyska. Jest też bardziej religijna niż jej siostra.

Konflikt między siostrami stopniowo narasta. Ester czuje się urażona religijnymi przekonaniami Anny. Anna natomiast jest poirytowana wycofaniem Ester.

Pewnego dnia, Anna i Johan idą na spacer po mieście. W parku spotykają mężczyznę, który mówi po angielsku. Mężczyzna opowiada im o wojnie, która toczy się w ich kraju.

Opowieść mężczyzny przeraża Annę. Kobieta zaczyna wątpić w Boga i w sens życia.

Ester, która jest świadkiem rozmowy Anny i mężczyzny, jest jeszcze bardziej zgorzkniała i wycofana.

W końcu, konflikt między siostrami doprowadza do wybuchu. Anna i Ester kłócą się o wszystko, co ich dzieli.

W wyniku kłótni, Ester ucieka z hotelu. Anna i Johan próbują ją odnaleźć, ale bezskutecznie.

Na końcu filmu, Anna i Johan wracają do domu. Kobieta jest zdruzgotana tym, co się stało. Zaczyna wątpić w wszystko, co dotychczas uważała za pewne.

Milczenie to film trudny i wymagający od widza skupienia. Bergman przedstawia świat jako miejsce pełne lęku i niepewności. Bohaterowie filmu są zagubieni i nie wiedzą, jak odnaleźć swoje miejsce w tym świecie.

Film jest pełen symboliki. Hotel, w którym zatrzymują się siostry, można interpretować jako symbol świata, który jest obcy i niezrozumiały dla człowieka. Różnice charakterów między siostrami można interpretować jako symbol wewnętrznych konfliktów, z którymi zmaga się każdy człowiek.

Milczenie to jeden z najważniejszych filmów Ingmara Bergmana. Film ten jest poruszającym i głębokim studium ludzkiej egzystencji.