Godzina wilka / Vargtimmen (1968)

reżyseria	Ingmar Bergman
scenariusz	Ingmar Bergman
gatunek	Dramat, Horror
produkcja	Szwecja
premiera	19 lutego 1968 (Światowa)
studio	Svensk Filmindustri (SF)
tytuł oryg.	Vargtimmen
inne tytuły	Hour of the Wolf Miedzynarodowe Hour of the Wolf Wielka Brytania Hour of the Wolf USA Ingmar Bergman's The Hour of the Wolf Australia

Godzina wilka (1968) to jeden z najbardziej tajemniczych i niepokojących filmów w dorobku Ingmara Bergmana. To opowieść o artyście, który ucieka przed przeszłością, ale zostaje do niej doprowadzony przez swoje własne koszmary.

Johan Borg jest uznanym malarzem, ale jego życie prywatne jest pełne bólu i cierpienia. Jego żona, Alma, jest kochającą i troskliwą kobietą, ale nie potrafi zrozumieć jego artystycznej natury. Johan jest dręczony przez koszmary, w których widzi swoją zmarłą córkę, Elisabeth.

Chcąc uciec od przeszłości, Johan i Alma przenoszą się na odludną wyspę. Miejsce to wydaje się idealne do pracy artystycznej: jest cicho, spokojnie i wokół rozciąga się piękna przyroda. Jednak nawet w tym odosobnionym zakątku świata koszmary Johana nie dają mu spokoju.

Pewnego dnia, na piasku niedaleko domu Johana i Almy, pojawiają się ślady stóp. Johan jest przekonany, że są to ślady Elisabeth. Alma początkowo nie wierzy mu, ale z czasem zaczyna się obawiać, że może mieć rację.

Ślady stóp stają się coraz bardziej wyraźne. Johan czuje, że Elisabeth jest coraz bliżej. Zaczynają się dziać dziwne i niepokojące rzeczy. Johan słyszy głosy, widzi cienie i ma wrażenie, że ktoś go śledzi.

Alma próbuje pomóc mężowi, ale nie jest w stanie go zrozumieć. Johan jest coraz bardziej zdezorientowany i przerażony. Koszmary zaczynają przenosić się do rzeczywistości.

Godzina wilka to film o wielu interpretacjach. Można go odczytywać jako metaforę walki artysty z własną duszą, ale także jako opowieść o ciemnej stronie ludzkiej natury. To film, który pozostawia widza z wieloma pytaniami bez odpowiedzi.

Oto kilka skojarzeń, które mogą pomóc w interpretacji filmu:

• Ślady stóp mogą symbolizować przeszłość, która nie chce odpuścić. Mogą również symbolizować zbliżający się koniec.
• Elisabeth może symbolizować utracone dzieciństwo, niewinność lub wewnętrzne dziecko.
• Koszmary mogą symbolizować lęki, traumy lub nieuświadomione pragnienia.

Godzina wilka to film, który wymaga od widza zaangażowania i refleksji. To film, który na długo pozostanie w pamięci.

Oto kilka dodatkowych szczegółów, które można uwzględnić w opisie filmu:

• Johan i Alma są małżeństwem od wielu lat, ale ich związek jest pełen napięć. Johan jest introwertykiem, który nie potrafi dzielić się swoimi uczuciami. Alma jest ekstrawertyczką, która potrzebuje bliskości i czułości.
• Johan jest znanym malarzem, ale jego sława nie przynosi mu szczęścia. Czuje się samotny i niezrozumiany.
• Elisabeth zmarła w wypadku samochodowym. Johan nie pogodził się z jej śmiercią i nadal ją opłakuje.

Godzina wilka to film, który łączy w sobie elementy dramatu, horroru i psychologicznej analizy. To film, który porusza ważne tematy, takie jak natura sztuki, rola rodziny i konfrontacja z przeszłością. To film, który nie pozostawia widza obojętnym.

Aktor	Postać
Max von Sydow	Johan Borg, malarz
Liv Ullmann	Alma Borg
Ingrid Thulin	Veronica Vogler
Ulf Johansson	Heerbrand, terapeuta
Naima Wifstrand	Starsza dama w kapeluszu
Gudrun Brost	Baronowa von Merkens
Georg Rydeberg	Lindhorst, archiwista
Bertil Anderberg	Ernst von Merkens
Gertrud Fridh	Baronowa Corinne von Merkens
Erland Josephson	Baron von Merkens
Folke Sundquist	Tamino
Mona Seilitz	Kobiece zwłoki w kostnicy
Mikael Rundquist	Chłopiec we śnie
Lenn Hjortzberg	Lider muzyczny Kreisler
Agda Helin	Służąca Merkensów