Solaris / Solyaris (1971)

Solaris to film science fiction w reżyserii Andrieja Tarkowskiego, na podstawie powieści Stanisława Lema o tym samym tytule. Opowiada on historię Krisa Kelvina, psychologa, który przybywa na stację badawczą krążącą wokół planety Solaris, aby zbadać niepokojące zachowanie załogi.

Kelvin odkrywa, że załoga stacji, składająca się z trzech naukowców, jest w stanie coraz trudniejszej sytuacji psychicznej. Doktor Sartorius, naukowiec prowadzący badania nad oceanem Solaris, jest pogrążony w depresji. Doktor Gibarian, filozof, próbuje popełnić samobójstwo. A doktor Berton, inżynier, przestał mówić i całymi dniami siedzi w swoim pokoju.

Kelvin szybko orientuje się, że przyczyną problemów załogi jest sam Solaris. Planeta ta ma niezwykłą właściwość: może materializować obrazy z ludzkiej podświadomości. W przypadku załogi stacji ocean Solaris wygenerował obrazy ich zmarłych bliskich.

Dla Kelvina pojawienie się jego zmarłej żony, Hari, jest zarówno błogosławieństwem, jak i przekleństwem. Z jednej strony jest to dla niego szansa, aby ponownie zobaczyć ukochaną osobę. Z drugiej strony musi zmierzyć się z jej niespodziewanym powrotem i próbować zrozumieć, co to oznacza dla niego i dla niej.

Film Tarkowskiego to nie tylko opowieść o spotkaniu człowieka z obcą cywilizacją. To także głęboka refleksja nad ludzką naturą, pamięcią, miłością i śmiercią.

W filmie Tarkowskiego Solaris uosabia siłę natury, która jest nieprzenikniona i nieobliczalna. Ocean Solaris jest żywą istotą, która ma własną świadomość i własne cele. Nie jest to jednak istota dobroczynna. Jej działania są często nieprzewidywalne i mogą być niebezpieczne dla człowieka.

Solaris to film, który pozostawia widza z wieloma pytaniami. Czy Solaris to istota przyjazna człowiekowi, czy też stanowi dla niego zagrożenie? Czy materializacja obrazów z ludzkiej podświadomości jest darem, czy też przekleństwem? Czy spotkanie z obcą cywilizacją może zmienić człowieka?

Film Tarkowskiego to dzieło trudne i wymagające. Nie jest to film, który można obejrzeć raz i szybko zapomnieć. To film, który pozostaje z widzem na długo po seansie.

Oto kilka dodatkowych myśli na temat filmu Solaris:

• Film Tarkowskiego można interpretować na wiele sposobów. Można go odczytywać jako metaforę relacji między człowiekiem a naturą, między człowiekiem a jego przeszłością, czy też między człowiekiem a kosmosem.
• Film jest pełen symboliki. Ocean Solaris można interpretować jako symbol nieświadomości, czy też nieskończoności kosmosu. Hari można interpretować jako symbol miłości, czy też utraconej szansy.
• Film Tarkowskiego jest dziełem o niezwykłej poetyce. Tarkowski stworzył na ekranie niezapomniane obrazy, które zapadają w pamięć na długo.

Solaris to film, który warto zobaczyć. To film, który zapadnie w pamięć i pozostanie z widzem na długo po seansie.