Kocham kino / Chacun son cinéma ou Ce petit coup au coeur quand la lumière s’éteint et que le film commence (2007)

Kocham kino to filmowa antologia złożona z trzydziestu trzech etiud nakręconych przez uznanych światowych reżyserów. Została zrealizowana z okazji sześćdziesięciolecia festiwalu w Cannes i stanowi hołd złożony sztuce filmowej.

Każda z etiud opowiada o kinie w inny sposób. Niektóre są zabawne i pełne humoru, inne są refleksyjne i poruszające. Większość z nich ma jednak wspólny mianownik: wszystkie wyrażają miłość do kina i jego potencjał do angażowania i poruszania widzów.

Wśród reżyserów, którzy wzięli udział w projekcie, znaleźli się:

• Andrei Konchalovsky
• Jane Campion
• David Lynch
• Wong Kar-wai
• Nanni Moretti
• Abbas Kiarostami
• Theo Angelopoulos
• Elia Suleiman
• Amos Gitai

Każdy z nich przedstawił własną wizję kina. Konchalovsky nakręcił etiudę o projekcji filmowej w małym rosyjskim miasteczku. Campion stworzyła surrealistyczną opowieść o kobiecie, która spotyka swoją ulubioną aktorkę. Lynch zaserwował widzom koszmarny sen o kinie. Wong Kar-wai przedstawił piękną wizję miłości, która rodzi się na ekranie. Moretti opowiedział o tym, jak kino może być źródłem inspiracji i nadziei. Kiarostami pokazał, jak kino może być sposobem na zrozumienie świata. Angelopoulos zagłębił się w historię kina i jego wpływ na kulturę. Suleiman stworzył zabawną i absurdalną opowieść o kinie jako miejscu, w którym wszystko jest możliwe. Gitai przedstawił kino jako narzędzie do walki o wolność i demokrację.

**Film Kocham kino to wyjątkowe dzieło, które zachwyci zarówno miłośników kina, jak i tych, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z tą sztuką. To film, który pokazuje, jak kino może być źródłem radości, wzruszenia i refleksji. To film, który warto zobaczyć przynajmniej raz w życiu.

Oto kilka konkretnych przykładów etiud, które zasługują na uwagę:

• Etiudę Andrei Konchalowskiego „Recrudescence” można interpretować jako metaforę siły kina. W etiudzie pokazana jest projekcja filmowa w małym rosyjskim miasteczku. Widzowie są tak pochłonięci filmem, że zapominają o całym świecie. Kino staje się dla nich źródłem ucieczki od codzienności i sposobem na przeżycie niezwykłych emocji.

• Etiudę Jane Campion „The Piano Teacher” można uznać za hołd złożony twórczości Alfreda Hitchcocka. W etiudzie pokazana jest kobieta, która spotyka swoją ulubioną aktorkę. Aktorka jest jednak zupełnie inna niż ta, którą widzieliśmy na ekranie. Jest zimna, zdystansowana i niechętnie odpowiada na pytania o swoją pracę. Ta etiuda pokazuje, że kino może być źródłem rozczarowań, gdy nie spełnia naszych oczekiwań.

• Etiudę Davida Lyncha „The Lumière Brothers’ First Kiss” można interpretować jako zabawną i absurdalną opowieść o tym, jak kino może być źródłem nieoczekiwanych zwrotów akcji. W etiudzie pokazany jest pierwszy pocałunek w historii kina. Początkowo wszystko idzie zgodnie z planem, ale w pewnym momencie cała sytuacja wymyka się spod kontroli. Ta etiuda pokazuje, że kino może być źródłem niespodzianek, które mogą nas zachwycić lub zaskoczyć.

Film Kocham kino to wyjątkowe dzieło, które warto zobaczyć przynajmniej raz w życiu. To film, który zachwyci zarówno miłośników kina, jak i tych, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z tą sztuką.