Spencer (2021)

„Spencer” to film z 2021 roku w reżyserii Pablo Larraína, który ukazuje wyjątkowy bożonarodzeniowy weekend w życiu księżnej Diany, wcielającej się w nią Kristen Stewart. Małżeństwo Diany i księcia Karola dawno straciło ciepło, a wokół nich krążyły plotki o romansach i możliwym rozwodzie. Niemniej jednak, święta Bożego Narodzenia w królewskiej posiadłości Sandringham miały być oazą spokoju i szansą na rozładowanie napięć.

W malowniczym otoczeniu posiadłości królewskiej Sandringham, gdzie tradycje i zasady są ściśle przestrzegane, księżna Diana podejmuje odważną decyzję o rozwodzie z księciem Karolem. Związek, który od dłuższego czasu przenikał chłodem, wreszcie staje się punktem kulminacyjnym w życiu Diany. Pogłoski o romansach i kryzysie małżeńskim krążą wokół nich jak duchy przeszłości, ale Boże Narodzenie miało być czasem odcięcia się od tych zgryźliwych plotek.

Tradycyjne święta w królewskiej rodzinie to zazwyczaj okazja do zgody i wspólnego spędzenia czasu. Jednak w przypadku Diany, graczki polityczne i intrygi rodzinne przybierają na sile, przekształcając to bożonarodzeniowe święto w dramatyczny moment przemiany. Larraína ukazuje ten czas jako arenę złożoną z kulis królewskiego życia, gdzie maski spadają, a ukryte emocje wychodzą na światło dzienne.

W obliczu zbliżającego się rozwodu, Diana staje przed wyborem między lojalnością wobec rodziny królewskiej a pragnieniem własnego szczęścia. Kristen Stewart w mistrzowski sposób wciela się w postać księżnej, oddając jej wewnętrzny konflikt i walkę o tożsamość. Jej gra aktorska przenosi widza za kurtynę publicznego oblicza Diany, ukazując prywatne lęki i rozterki.

W trakcie świątecznych obchodów, które zazwyczaj mają służyć jednoczeniu rodziny, atmosfera staje się napięta i niepewna. Larraín zręcznie posługuje się atmosferą, budując suspense wokół decyzji Diany. Kamera uchwyca każdy gest, spojrzenie i emocję, przekazując głębokość i złożoność sytuacji.

Bożonarodzeniowy weekend na posiadłości Sandringham to nie tylko świadectwo kryzysu małżeństwa Diany, ale także spojrzenie na kulisowy świat królewskiego życia. Intratne polowania, zastawione stoły obfitością jedzenia i picia – wszystko to stanowi tło dla dramatycznych wydarzeń. Larraín wplata elementy luksusu i przepychu w narrację, ukazując jednocześnie izolację i samotność bohaterki wśród tego blasku.

W trakcie filmu widzimy, jak Diana stara się zrozumieć, czy jest to tylko kolejny etap publicznej gry czy szansa na odnalezienie siebie poza ramami królewskiego protokołu. Jej wewnętrzna siła i determinacja są źródłem inspiracji, ale także niewygodnym lustrzanym odbiciem dla reszty rodziny królewskiej.

Muzyka, stworzona przez kompozytora Jonny’ego Greenwooda, doskonale podkreśla emocje panujące na ekranie. Melodie pełne dramaturgii i tajemniczości wprowadzają widza w melancholijny nastrój, który doskonale współgra z tematem filmu.

„Spencer” to film o miłości, utracie, poszukiwaniu tożsamości i odwadze podejmowania trudnych decyzji. Larraín nie unika trudnych pytań ani kontrowersyjnych scen, prezentując publiczność złożoną postać Diany, która mierzy się z własnym losem wbrew wszystkim oczekiwaniom. W tym pełnym napięcia dramacie, Larraín kreuje obraz kobiety, która z odwagą kształtuje swoje własne przeznaczenie.