Wszystko może się przytrafić (1995)

Film

Czas trwania: 39 min.

Opis

Wszystko może się przytrafić to film dokumentalny z 1995 roku w reżyserii Marcela Łozińskiego. Głównym bohaterem filmu jest sześcioletni Tomek Łoziński, syn reżysera. Tomek poznaje świat, przemierzając park na hulajnodze. W trakcie swoich wędrówek spotyka starszych ludzi, z którymi rozmawia o ważnych dla każdego człowieka sprawach.

Film rozpoczyna się sceną, w której Tomek jedzie na hulajnodze przez park. Z zaciekawieniem obserwuje otoczenie, zatrzymuje się, by wąchać kwiaty, gonić motyle czy nakarmić wiewiórkę. W pewnym momencie dostrzega starszą kobietę siedzącą na ławce. Podchodzi do niej i pyta:

  • Cześć, pani. Dlaczego pani jest smutna?

Kobieta opowiada Tomkowi o swoim życiu. Opowiada o tym, że jest samotna, że nie ma rodziny. Mówi też o tym, że jest chora i że niedługo umrze.

Tomek jest zaskoczony i poruszony rozmową z kobietą. Dowiaduje się, że świat jest bardziej skomplikowany, niż mu się wydawało. Rozpoczyna się dla niego proces poznawania życia i śmierci, wartości takich jak rodzina, przyjaźń, miłość, zdrowie, praca czy wiara.

W kolejnych scenach Tomek rozmawia z innymi starszymi ludźmi. Spotyka między innymi bezdomnego mężczyznę, który opowiada mu o swojej trudnej przeszłości, emeryta, który opowiada mu o wojnie, czy staruszkę, która opowiada mu o swoich marzeniach.

Rozmowy Tomka z tymi ludźmi są pełne szczerości i autentyczności. Tomek nie boi się zadawać trudnych pytań, a starsi ludzie są otwarci i chętnie dzielą się swoimi doświadczeniami.

W filmie pojawiają się również wątki związane z historią Polski. Tomek rozmawia między innymi z weteranem II wojny światowej, który opowiada mu o swoich przeżyciach.

Wszystko może się przytrafić to film poruszający i pouczający. To film o życiu, śmierci, miłości, przyjaźni i samotności. To film o tym, jak ważne jest, by słuchać innych i uczyć się od nich.

Film został nakręcony w sposób prosty i nieskomplikowany. Wykorzystano w nim naturalne światło i dźwięk. Tomek jest jedynym aktorem w filmie. Pozostali bohaterowie to przypadkowi przechodnie, którzy zgodzili się na rozmowę z reżyserem.

Wszystko może się przytrafić to film, który zdobył wiele nagród, w tym Grand Prix Złotym Smokiem na Krakowskim Festiwalu Filmowym oraz nagrodę FIPRESCI na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Oberhausen.

Oto niektóre z wątków poruszanych w filmie:

  • Nieuchronność śmierci – starsi ludzie opowiadają Tomkowi o śmierci. Mówią o tym, że jest ona częścią życia i że każdy z nas musi się z nią zmierzyć.
  • Wartość zdrowia – starsi ludzie opowiadają Tomkowi o tym, jak ważne jest zdrowie. Mówi o tym, że trzeba dbać o swoje zdrowie, bo jest ono bezcenne.
  • Wartość rodziny – starsi ludzie opowiadają Tomkowi o tym, jak ważna jest rodzina. Mówi o tym, że rodzina to ostoją w trudnych chwilach.
  • Wartość pracy – starsi ludzie opowiadają Tomkowi o tym, jak ważna jest praca. Mówi o tym, że praca daje sens życiu i pozwala spełniać się.
  • Wartość miłości – starsi ludzie opowiadają Tomkowi o tym, jak ważna jest miłość. Mówi o tym, że miłość jest najpiękniejszym uczuciem na świecie.
  • Wartość samotności – starsi ludzie opowiadają Tomkowi o tym, jak samotność może być zarówno przekleństwem, jak i cenioną wartością. Mówi o tym, że samotność może być czasem na refleksję i rozwój.
  • Rola pamięci – starsi ludzie opowiadają Tomkowi o tym, jak ważna jest pamięć. Mówi o tym, że pamięć pozwala nam zachować przeszłość i uczyć się na błędach.
  • Kolej kolejów ludzkich losów – starsi
Baner VoD Strefa

Oglądaj online:

Baner Torrentos
reżyseria Marcel Łoziński
scenariusz Marcel Łoziński
gatunek Krótkometrażowy, Dokumentalizowany
produkcja Polska
premiera 10 grudnia 1995 (Światowa)
studio Agencja Dystrybucji Filmowej / Agencja Produkcji Filmowej / Fundacja im. Stefana Batorego /
tytuł oryg. Wszystko może się przytrafić
inne tytuły Anything Can Happen Miedzynarodowe
Film przedstawia fragmenty niezwykłych rozmów przeprowadzonych przez 6-letniego Tomka (syna reżysera) z przypadkowymi przechodniami spotkanymi w parku. Mały chłopiec, nie przejmując się kamerą, podbiega do nieznajomych i zadaje im przeróżne pytania: "Dlaczego pani jest samotna?", "Dlaczego pan jest smutny?". Niewiarygodne, jak wiele ze swojego życia dorośli ludzie są skłonni opowiedzieć nieznanemu dziecku.
Bohater filmu rezolutny Tomek Łoziński, ma 6 lat. Poznaje świat, przemierzając park na hulajnodze. Zatrzymuje się, by wąchać kwiaty, gonić motyle, nakarmić wiewiórkę i łabędzie. Przede wszystkim jednak zatrzymuje się przy stojących wzdłuż parkowych alejek ławkach, na których siedzą stare kobiety i starzy mężczyźni. Rozmawiając z nimi, konfrontuje swoją wiedzę z ich doświadczeniami. Dowiaduje się o potrzebie wiary i nieuchronności śmierci, wartości zdrowia, pracy i rodziny, dolegliwościach starości, przyczynach biedy, roli pamięci kolejach ludzkich losów, na które wpływ miewa i historia, i ich własne decyzje. Przekonuje się, że samotność może być przekleństwem, ale i cenioną wartością. Nie chce przyjąć do wiadomości, że los ma wypisany na dłoni. Nie chce pogodzić się z nieuchronnością. Pełen dziecięcych złudzeń jest przekonany, że w życiu wszystko może się przytrafić: można na przykład spotkać małego dinozaura albo starszy pan w okularach może żyć 120, a nawet dużo więcej lat. Przejażdżka Tomka przez park stopniowo zmienia się w symboliczną wędrówkę przez życie.
Aktor Postać
Chłopiec

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *