Człowiek z kamerą filmową / Chelovek s kinoapparatom (1929)

Film

Czas trwania: 1 godz. 8 min.

Opis

Człowiek z kamerą filmową, reż. Dziga Wiertow (1929) to jeden z najsłynniejszych i najbardziej wpływowych filmów dokumentalnych w historii kina. To poetycki obraz Moskwy lat 20., obserwowanej od wczesnych godzin rannych do momentów szczytu. Film jest dziełem eksperymentalnym, wykorzystującym nowatorskie techniki montażu i narracji.

Film rozpoczyna się ujęciem śpiącego miasta. Wraz z pierwszymi promieniami słońca Moskwa budzi się do życia. Na ulicach pojawiają się ludzie, ruszają do pracy, szkoły, na zakupy. Wiertow rejestruje codzienne życie miasta w niespotykanej dotąd skali i głębi.

Kamera towarzyszy nam w codziennych czynnościach: obserwujemy, jak ludzie myją się, jedzą, ubierają się, pracują, uczą się, bawią się. Wiertow nie unika trudnych tematów, takich jak bieda, nędza czy praca w fabrykach. Jednak nawet w tych najciemniejszych momentach jego film jest pełen nadziei i optymizmu.

Film jest podzielony na kilka części, odpowiadających różnym porom dnia. Pierwsza część to Świt. Kamera obserwuje, jak miasto budzi się do życia. Wschodzące słońce oświetla fasady budynków, a ludzie wylegają na ulice.

Druga część to Dzień. Kamera towarzyszy nam w codziennych zajęciach. Obserwujemy, jak ludzie pracują, uczą się, bawią się, robią zakupy. Wiertow pokazuje nam różnorodność społeczeństwa radzieckiego.

Trzecia część to Wieczór. Kamera rejestruje życie nocne Moskwy. Obserwujemy, jak ludzie odpoczywają, bawią się, spacerują. Wiertow pokazuje nam, że nawet po zmroku Moskwa nie zasypia.

Czwarta część to Noc. Kamera obserwuje, jak miasto zapada w sen. Widok śpiącej Moskwy jest jednocześnie piękny i melancholijny.

Film Człowiek z kamerą filmową jest dziełem o niezwykłej sile wyrazu. Wiertow wykorzystuje nowatorskie techniki montażu i narracji, aby stworzyć film, który jest zarówno dokumentem, jak i dziełem sztuki. Film jest pełen emocji i poruszających obrazów. To dzieło, które warto zobaczyć przynajmniej raz w życiu.

Osiągnięcia filmowe

Człowiek z kamerą filmową jest dziełem o niezwykłej innowacyjności. Wiertow wykorzystuje w nim nowatorskie techniki montażu i narracji, które wyprzedzają swoje czasy. Film jest przykładem tzw. montażu atrakcji, który polega na łączeniu ze sobą ujęć o różnym charakterze, aby wywołać u widza określone emocje. Wiertow stosuje również montaż równoległy, który pozwala mu tworzyć złożone obrazy rzeczywistości.

Film jest również przykładem tzw. montażu asocjacyjnego, który polega na łączeniu ze sobą ujęć o podobnym charakterze, aby wywołać u widza określone skojarzenia. Wiertow stosuje ten zabieg, aby stworzyć u widza wrażenie, że film jest czymś więcej niż tylko dokumentem. To dzieło, które jest jednocześnie obrazem rzeczywistości i dziełem sztuki.

Wpływ na kulturę

Człowiek z kamerą filmową to jeden z najsłynniejszych i najbardziej wpływowych filmów dokumentalnych w historii kina. Film inspirował wielu innych twórców, w tym Godfreya Reggio, który wykorzystał w swoim filmie Koyaanisqatsi (1982) podobne techniki montażu i narracji.

Film jest również uważany za dzieło o znaczeniu społecznym. Wiertow pokazuje w nim, jak zmieniło się życie w Moskwie po rewolucji październikowej. Film jest pochwałą nowego społeczeństwa radzieckiego, które jest pełne nadziei i optymizmu.

Podsumowanie

Człowiek z kamerą filmową to dzieło o niezwykłej wartości artystycznej

Oglądaj online:

Źródło 1 Źródło 2 Źródło 3 Źródło 4

Podstawowe informacje

reżyseria	Dziga Vertov
scenariusz	Dziga Vertov
gatunek	Dokumentalny, Niemy
produkcja	ZSRR
premiera	8 stycznia 1929 (Światowa)
studio	VUFKU
tytuł oryg.	Chelovek s kinoapparatom
inne tytuły	Man with a Movie Camera Miedzynarodowe Man with a Movie Camera (tytuł wznowienia) Wielka Brytania Man with a Movie Camera USA Living Russia, or The Man with a Camera USA

Alternatywne opisy

Człowiek z kamerą filmową (1929) to jeden z najsłynniejszych i najbardziej wpływowych filmów dokumentalnych w historii kina. Reżyserowany przez Dżigę Wiertowa, ten eksperymentalny obraz przedstawia życie codzienne w Moskwie lat 20. XX wieku.
Film rozpoczyna się od ujęć budzenia się miasta. Widz obserwuje, jak mieszkańcy Moskwy wstają z łóżek, przygotowują się do pracy, jedzą śniadanie i wyruszają w drogę. Kamera towarzyszy im w ich codziennych zajęciach, rejestrując ich pracę, zabawę i święta.
Wiertow używa w filmie szerokiego wachlarza technik filmowych, aby stworzyć obraz Moskwy jako żywego i pulsującego organizmu. Wykorzystuje zróżnicowane kąty widzenia, szybki montaż i nietypowe ujęcia, aby uchwycić dynamikę i różnorodność życia w mieście.
Oto niektóre z najbardziej charakterystycznych ujęć filmu:

Pociąg wyjeżdżający z dworca. Zdjęcie to jest symbolem nowoczesności i postępu.

Kolumna robotników idących do pracy. To ujęcie symbolizuje jedność i solidarność robotniczą.

Dzieci bawiące się na placu zabaw. To ujęcie symbolizuje przyszłość i nadzieję.

W filmie pojawiają się również autotematyczne ujęcia, które pokazują proces tworzenia dzieła filmowego. Widz widzi, jak kamera jest ustawiana, jak aktorzy przygotowują się do zdjęć i jak film jest montowany. Te ujęcia podkreślają rolę kamery w kształtowaniu rzeczywistości.
Człowiek z kamerą filmową to film, który nie tylko rejestruje rzeczywistość, ale także ją interpretuje. Wiertow używa kamery, aby stworzyć wizję świata, która jest jednocześnie realistyczna i poetycka. Film jest świadectwem ówczesnej epoki, ale także uniwersalną opowieścią o życiu.
Film został doceniony przez krytyków i publiczność, zdobywając wiele nagród. Jest uważany za jeden z najważniejszych filmów w historii kina i jest często wymieniany jako jeden z najlepszych filmów dokumentalnych wszechczasów.
Wpływ filmu
Człowiek z kamerą filmową wywarł ogromny wpływ na rozwój kina dokumentalnego. Film zapoczątkował nowe podejście do dokumentalizmu, które podkreślało rolę kamery w kreowaniu rzeczywistości. Wiertow udowodnił, że kamera może być używana nie tylko do rejestrowania rzeczywistości, ale także do jej interpretacji i tworzenia nowych obrazów świata.
Film inspirował wielu innych twórców, w tym Godfreya Reggio, który wykorzystał wiele technik zastosowanych przez Wiertowa w swoim filmie Koyaanisqatsi (1982). Człowiek z kamerą filmową pozostaje jednym z najbardziej innowacyjnych i wpływowych filmów dokumentalnych w historii kina.