Ballada o Busterze Scruggsie / The Ballad of Buster Scruggs (2018)

„Ballad of Buster Scruggs” to filmowa podróż przez dzikie prerie i nieokiełznane obszary Dzikiego Zachodu, gdzie bracia Coenowie mistrzowsko splatają niuanse czarnego humoru, absurdalnych sytuacji i poważnych refleksji nad losami amerykańskich pionierów i banity. W tej kinematograficznej opowieści, utkanej z sześciu luźno powiązanych historii, każda anegdota rysuje portret postaci, która walczy o przetrwanie w bezlitosnym otoczeniu.

W jednej z tych opowieści poznajemy uśmiechniętego kowboja, Bustera Scruggsa, który podśpiewuje sobie radośnie, ścigając się ze śmiercią w rytm kolejnych upadających przed nim zwłok. Ta groteskowa scena otwiera film, ustanawiając ton pełen czarnego humoru i nieprzewidywalnych zwrotów akcji. Scruggs, niepozbawiony umiejętności posługiwania się rewolwerem, wyrasta na postać, która zdaje się być nieuchwytna, jak uciekający dym po strzale.

W kolejnej historii przenosimy się w świat podrzędnego showmana, który wraz ze swoim dziwolągiem przemierza bezkresne prerie, poszukując łatwowiernych dusz gotowych zapłacić za chwilę szalonego widowiska. Niepokonany przez życie, zdolny przetrwać każdą nieprzychylną sytuację, showman to postać, która w pełni wpisuje się w surrealistyczną rzeczywistość stworzoną przez Coenów.

Podstarzały poszukiwacz złota przypadkowo odkrywa raj, który staje się areną dla trzeciej historii. Jednakże, to co początkowo jawi się jako sielanka, szybko przeradza się w koszmar, pokazując nieprzewidywalność i brutalność dzikiego zachodu. Bracia Coenowie nie oszczędzają widza przed kontrastami między pozornym rajem a rzeczywistością, rzucając pytania o naturę ludzkiej egzystencji.

W miarę jak film się rozwija, przenosimy się w kolejne historie, spotykając szereg barwnych postaci – superszybkich ekscentryków, narwanych rabusiów bankowych w tarapatach, Indian atakujących białych najeźdźców, oraz kobiety walczące o swoje miejsce w męskim świecie. Każda z tych opowieści rzuca nowe światło na trudne i niesprawiedliwe czasy Dzikiego Zachodu, przedstawiając je raz jako brutalne i krwawe, a innym razem jako łagodniejsze i bardziej romantyczne.

W filmie „Ballad of Buster Scruggs” bracia Coenowie doskonale balansują między różnymi tonacjami, zaskakując widza nieprzewidywalnymi zwrotami akcji i nieoczekiwanymi morałami. X Muza, która w filmie pełni rolę nie tylko akompaniamentu, ale również narracji, wprowadza dodatkowy wymiar do opowieści, tworząc atmosferę tajemniczości i melancholii.

Ostatecznie, „Ballad of Buster Scruggs” to nie tylko podróż przez Dziki Zachód, ale również podróż przez różne odcienie ludzkiej natury. Bracia Coenowie, zgrabnie posługując się czarnym humorem i surrealistycznym podejściem do rzeczywistości, tworzą film, który pozostawia widza z mieszanką śmiechu, zdziwienia i refleksji nad kondycją ludzką. To kinematograficzne arcydzieło, które zgrabnie łączy w sobie elementy komedii, dramatu i westernu, zostawiając niezapomniane wrażenie i zachęcając do dłuższych rozmyślań nad tym, co naprawdę kryje się za fasadą Dzikiego Zachodu.