Słodkie życie / La Dolce Vita (1960)

Film

Czas trwania: 3 godz.

Opis

Słodkie życie (wł. La Dolce Vita) to film fabularny z 1960 roku w reżyserii Federico Felliniego, opowiadający o tygodniu z życia niezbyt aktywnego dziennikarza w Rzymie i bezskutecznym poszukiwaniu przez niego szczęścia i miłości.

Film rozpoczyna się sceną, w której Marcello Rubini (Marcello Mastroianni) w towarzystwie swojej narzeczonej Emmy (Yvonne Furneaux) obserwuje procesje wielkopiątkowe. Marcello jest znudzony i rozczarowany tym, co widzi. Nie wierzy w religię, a w świętach religijnych widzi jedynie pretekst do hucznych imprez.

Następnego dnia Marcello wyjeżdża na plażę, aby relacjonować dla swojej gazety chrzest dziecka bogacza. Podczas uroczystości Marcello spotyka młodą dziewczynę, która namawia go do ucieczki z nią. Marcello niechętnie zgadza się, ale szybko żałuje swojej decyzji. Dziewczyna okazuje się być nieodpowiedzialna i rozwiązła. Marcello ucieka od niej, a następnie wraca do Rzymu.

W Rzymie Marcello spotyka się z szefem swojej gazety, który zleca mu relacjonowanie przyjazdu do miasta amerykańskiej aktorki Sylvii (Anita Ekberg). Marcello wyjeżdża z Sylvią na kolację, a następnie do jej hotelu. W hotelu Marcello i Sylvia spędzają noc razem.

Następnego dnia Marcello wyjeżdża ze Sylvią do Ostii, aby zwiedzić ruiny starożytnego miasta. Podczas wycieczki Marcello i Sylvia kąpią się w fontannie Trevi. Ta scena, w której Sylvia wchodzi do fontanny w sukni wieczorowej, stała się ikoniczną dla filmu.

Po powrocie do Rzymu Marcello spotyka się z ojcem, który jest zaniepokojony jego stylem życia. Ojciec Marcello chce, aby syn znalazł stabilną pracę i założył rodzinę. Marcello jednak nie jest gotowy na takie zmiany.

W kolejnych scenach filmu Marcello uczestniczy w kolejnych imprezach i spotkaniach towarzyskich. Widzi, jak świat bogaczy i gwiazd sprowadza się do pustej rozrywki i konsumpcji. Marcello zaczyna rozumieć, że nie znajdzie szczęścia w tym świecie.

Film kończy się sceną, w której Marcello idzie samotnie po plaży. Widzi, jak na niebie pojawia się krzyż. Marcello patrzy na krzyż, ale nie wie, co o nim myśli.

Słodkie życie to film o poszukiwaniu sensu życia. Marcello to bohater, który jest zmęczony pustką i bezsensem świata, w którym żyje. Chociaż nie znajduje odpowiedzi na swoje pytania, to jednak zaczyna rozumieć, że szczęście nie tkwi w materialnych dobrach czy rozrywce, ale w czymś głębszym.

Film Felliniego jest również obrazem Rzymu w latach 60. XX wieku. Miasto to jest przedstawione jako miejsce pełne kontrastów. Z jednej strony jest to piękne miasto z bogatą historią i kulturą, z drugiej strony jest to miasto pełne zła i zepsucia.

Słodkie życie to jeden z najważniejszych filmów w historii kina. Film został doceniony przez krytyków i publiczność na całym świecie. Został nagrodzony m.in. czterema Oscarami, w tym za najlepszy film nieanglojęzyczny.

Analiza filmowa

Główne wątki filmu

W filmie Słodkie życie można wyróżnić kilka głównych wątków:

  • Wątek poszukiwania sensu życia – Marcello to bohater, który jest zmęczony pustką i bezsensem świata, w którym żyje. Chociaż nie znajduje odpowiedzi na swoje pytania, to jednak zaczyna rozumieć, że szczęście nie tkwi w materialnych dobrach czy rozrywce, ale w czymś głębszym.
  • Wątek krytyki konsumpcjonizmu – Film Felliniego jest również obrazem Rzymu w latach 60. XX wieku. Miasto to jest przedstawione jako miejsce pełne kontrastów. Z jednej strony jest to piękne miasto z bogatą historią i kulturą, z drugiej strony jest to miasto pełne zła i zepsucia. Fellini krytykuje konsumpcjonizm i materializm, które prowadzą do zagubienia i pustki.
  • Wątek relacji między Marcello a kobietami – Marcello to playboy, który ma słabość do płci pięknej.
Baner VoD Strefa

Oglądaj online:

Baner Torrentos
reżyseria Federico Fellini
scenariusz Pier Paolo Pasolini, Tullio Pinelli
gatunek Dramat obyczajowy
produkcja Francja, Włochy
premiera 3 lutego 1960 (Światowa)
boxoffice $19 516 000 w USA
na podstawie Federico Fellini (materiały do scenariusza, historia) / Ennio Flaiano (materiały do scenariusza, historia) ...więcej
studio Gray-Film (koprodukcja) / Pathé Consortium Cinéma (koprodukcja) / Riama Film
tytuł oryg. La Dolce Vita
inne tytuły The Sweet Life

Słodkie życie, włoski film fabularny z 1960 roku w reżyserii Federico Felliniego, to jeden z najważniejszych i najbardziej wpływowych filmów w historii kina. Obraz ten, który zdobył Oscara za najlepszy film nieanglojęzyczny, przedstawia portret Rzymu lat 60., ale jest także metaforą poszukiwania sensu życia i miłości.

Głównym bohaterem filmu jest Marcello Rubini (Marcello Mastroianni), dziennikarz prowadzący rubrykę plotek w jednej z rzymskich gazet. Marcello jest cynicznym i znudzonym życiem mężczyzną, który szuka ucieczki od rzeczywistości w świecie rozrywki i hedonizmu. Noce spędza na imprezach, w towarzystwie pięknych kobiet i gwiazd filmowych. Jego niepoprawne zachowanie doprowadza narzeczoną, Emmę (Yvonne Furneaux), do skrajnej rozpaczy. Kobieta, nie mogąc dłużej znieść takiego życia, próbuje popełnić samobójstwo.

Próba samobójcza Emmy nie robi na Marcello żadnego wrażenia. Mężczyzna, choć troszczy się o swoją narzeczoną, nie jest w stanie zrozumieć jej uczuć. Jego uwagę przyciągają inne kobiety, w tym piękna i tajemnicza Sylvia (Anita Ekberg). Marcello i Sylvia spędzają razem kilka dni, wypełnionych zabawą i erotycznymi igraszkami. Jednak i ta relacja nie przynosi Marcello szczęścia.

W kolejnych scenach filmu Marcello spotyka się z różnymi ludźmi, którzy reprezentują różne warstwy społeczne i światopoglądy. Jest świadkiem upadku bogacza, który stracił fortunę, spotkania księdza z prostytutką, a także dziwacznych rytuałów religijnych. Te spotkania uświadamiają Marcellowi, że świat jest miejscem złożonym i pełnym kontrastów.

W finale filmu Marcello wraca do Rzymu, miasta, które jest dla niego jednocześnie symbolem ułudy i ukojenia. Mężczyzna, który przeżył wiele rozczarowań, wciąż poszukuje sensu życia i miłości. Jednak wie, że odpowiedzi na te pytania nie znajdzie w świecie rozrywki i hedonizmu.

"Słodkie życie" to film pełen ironii i humoru, ale także refleksji i smutku. Fellini przedstawia Rzym jako miasto, w którym obok piękna i bogactwa tkwi również brzydota i zepsucie. Obraz ten jest także metaforą poszukiwania sensu życia w świecie, który coraz bardziej staje się zniewolony przez konsumpcjonizm i hedonizm.

Film Felliniego został przyjęty z entuzjazmem przez krytyków i widzów. Obraz ten zdobył Oscara za najlepszy film nieanglojęzyczny, a także Złotą Palmę na festiwalu w Cannes. "Słodkie życie" uznawane jest za jeden z najważniejszych filmów w historii kina. Obraz ten wywarł ogromny wpływ na twórczość innych reżyserów, w tym na Stanleya Kubricka, Romana Polańskiego i Martina Scorsese.

Oto kilka dodatkowych informacji o filmie "Słodkie życie":

  • Film ten był inspirowany osobistymi doświadczeniami Felliniego. Reżyser, który urodził się i wychował w Rzymie, obserwował z bliska życie miasta w latach 50. i 60.
  • Film był kręcony w autentycznych miejscach w Rzymie, w tym w Watykanie, na Piazza Navona i na plaży w Ostii.
  • "Słodkie życie" było pierwszym filmem Felliniego, który został pokazany w Stanach Zjednoczonych. Obraz ten odniósł tam ogromny sukces, stając się jednym z najpopularniejszych filmów zagranicznych w historii kina amerykańskiego.

"Słodkie życie" to film, który warto obejrzeć, aby poznać jedno z najważniejszych dzieł kina XX wieku. Obraz ten jest fascynującym portretem Rzymu lat 60., ale jest także metaforą poszukiwania sensu życia i miłości.

Słodkie życie (wł. La dolce vita) to włoski czarno-biały film fabularny z 1960 roku w reżyserii Federico Felliniego. Opowiada o tygodniu z życia niezbyt aktywnego dziennikarza w Rzymie i bezskutecznym poszukiwaniu przez niego szczęścia i miłości.

Film rozpoczyna się od sceny, w której Marcello (Marcello Mastroianni) i jego przyjaciele oglądają przybycie do Rzymu ciała świętego. Następnie Marcello udaje się na imprezę do willi bogacza. Tam poznaje młodą dziewczynę, która opowiada mu o swoim marzeniu, aby zostać aktorką. Marcello postanawia jej pomóc i zabiera ją na casting. Niestety, dziewczyna nie otrzymuje roli.

Następnego dnia Marcello udaje się na sesję zdjęciową gwiazdy filmowej, Sylvii (Anita Ekberg). Sylwia jest rozpieszczoną i kapryśną kobietą, która wymaga od Marcello pełnego oddania. Mężczyzna chętnie spełnia jej zachcianki, ale z czasem zaczyna się nudzić.

W międzyczasie Marcello odwiedza swojego ojca, który jest księdzem. Ojciec Marcello jest zaniepokojony jego niemoralnym życiem i namawia go, aby zmienił się. Marcello jednak nie słucha ojca i nadal prowadzi hulaszczy tryb życia.

W finale filmu Marcello uczestniczy w balu karnawałowym. Tam poznaje piękną kobietę, która wydaje się być wrażliwa i inteligentna. Marcello zaczyna wierzyć, że wreszcie znalazł to, czego szukał. Jednak na koniec wieczoru kobieta znika, a Marcello zostaje sam.

Słodkie życie to film o poszukiwaniu szczęścia i sensu życia. Marcello to postać zagubiona i rozczarowana. Próbuje znaleźć spełnienie w luksusie, zabawie i miłości, ale nie znajduje niczego, co mogłoby zaspokoić jego pragnienia. Film Felliniego jest gorzką satyrą na współczesny świat, w którym ludzie zatracają się w konsumpcji i hedonistycznych przyjemnościach.

Film składa się z kilku wątków, które tworzą portret Rzymu jako miejsca pełnego kontrastów. Z jednej strony jest to miasto piękne i pełne historii, z drugiej zaś jest to miasto brudne i pełne zła. W filmie pojawiają się zarówno bogacze, jak i biedni, gwiazdy filmowe, jak i prostytutki. Fellini pokazuje Rzym jako miasto, w którym wszystko jest możliwe, ale też miasto, w którym trudno znaleźć prawdziwe szczęście.

Film został zrealizowany w stylu neorealistycznym. Fellini wykorzystał naturalne światło i kręcił film na ulicach Rzymu. Dzięki temu film zyskał realistyczny charakter i wiarygodnie oddaje atmosferę miasta.

Słodkie życie to jeden z najwybitniejszych filmów w historii kina. Film został nagrodzony Złotym Lwem na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji w 1960 roku. Jest to film, który wciąż jest aktualny i porusza ważne tematy, takie jak poszukiwanie szczęścia, sens życia i relacje międzyludzkie.

Oto kilka dodatkowych informacji o filmie:

  • Film został nakręcony w ciągu 12 tygodni.
  • Budżet filmu wyniósł około 300 milionów lirów włoskich.
  • Film był zakazany w kilku krajach, w tym w Stanach Zjednoczonych.
  • Film został uznany za jeden z 100 najlepszych filmów wszech czasów przez magazyn "Empire".

Słodkie życie to film, który warto zobaczyć. To film, który zapada w pamięć i skłania do refleksji.

Aktor Postać
Marcello Rubini
Sylvia
Maddalena
Emma
Fanny
Steiner
Ojciec Marcella
Paparazzo
Paola
Jane
Tancerz transwestyta
Prostytutka Ninni
Robert, mąż Sylvii
Nico
Riccardo
Transwestyta
Fotoreporter
Komisarz policji
Wielbiciel Nadii
Frankie Stout
Debiutantka roku
Nadia
Laura
Kochanek Nadii
Fotoreporter
Klaun
Gwiazdor
Fotograf
Mężczyzna na przyjęciu u Nadii
Gość Steinera
Poetka na przyjęciu Steinera
Przyjaciółka prostytutki
Inspektor policji
Gość Steinera
Murzyński tancerz
Młoda dziewczyna mieszkająca w pobliżu
Kobieta w miejscu cudu
Gianelli, reporter w szpitalu
Don Eugenio Mascalchi
Murzyński tancerz
Piękny jeździec
Gość Steinera
Służący u Caracalla
Reporter
Mężczyzna w Via Veneto
Pierone, zniewieściały mężczyzna
Kobieta na lotnisku
Wysoki młody człowiek
Reporter
Gloria
Służąca w domu Steinera
Służący w domu rodziny Maddaleny
Balerina w Spoleto
Towarzyszka Yvonny w miejscu cudu
Kobieta na Via Veneto
Mężczyzna w miejscu cudu
Sutener
Reporter
Reporter radiowy
Sekretarz Scalisego
Transwestyta
Panna Steiner
Reporter
Mężczyzna w okularach przeciwsłonecznych pomagający Nadii
Prawnik trzymający biustonosz Nadii
Sekretarka Sylvii
Kobieta w białym płaszczu na zamku
Hiszpański dżentelmen z przepaską na oczy w zamku
Kobieta towarzysząca rozdrażnionemu mężczyźnie
Mężczyzna w zamku, który nie lubi zapachu psów
Kobieta w zamku
Druga kobieta towarzysząca rozdrażnionemu mężczyźnie
Kobieta w zamku
Młody mężczyzna, który nie mówi
Kamerzysta wiadomości filmowych
Kobieta przy lustrze
Lekarz
Mężczyzna z zegarkiem
Lucy
Mężczyzna na zamku
Mężczyzna w nocnym klubie
Gość Steinera
Śmiejąca się dziewczyna na seansie spirytystycznym
Reporterka
Kobieta w miejscu cudu
Angielskie medium
Policjant
Wuj dzieci kłamiących o cudzie
Kobieta na lotnisku
Kobieta na seansie spirytystycznym
Reporterka
Mężczyzna w Via Veneto
Gość Steinera
Kapłan na miejscu cudu
Kobieta w nocnym klubie
Znudzona pani
Gość Steinera
Don Giulio
Tłumacz na konferencji prasowej
Młoda kobieta robiąca wyznania na przyjęciu Nadii
Przyjaciółka idola popołudniówki
Mężczyzna w miejscu cudu
Mężczyzna w nocnym klubie
Muskularny mężczyzna
Asystent inspektora policji
Dziecko kłamiące o cudzie
Śpiąca księżna
Lokatorka w domu Steinera
Giovanni, syn księcia
Kobieta jedząca kurczaka
Mężczyzna w nocnym klubie
Dziecko kłamiące o cudzie
Reporterka
Asystent Scalisego
Młody mężczyzna w futrze z norek
Reporter
Kochanek Maddaleny
Dziennikarz przy telefonie
Matka dziecka, które było świadkiem cudu
Toto Scalise
Reporter
Fotograf na konferencji prasowej
Lekarz
Sutener
Oliviero, syn księcia
Pielęgniarz
Kierownik Tabarin
Zagniewany człowiek w nocnym klubie
Don Giulio
Książę Mascalchi
Ojciec Maddaleny
Daniela
Reporter
Kobieta na Via Veneto
Ksiądz pozwalający Steinerowi grać na organach
Dyrektor telewizji
Dziewczyna pokryta pierzem
Kobieta na lotnisku
Kobieta na Via Veneto
Lisa, artystka
Massamilla
Reporterka
Mężczyzna na przyjęciu u Nadii
Gość na przyjęciu
Murzyński tancerz
Kobieta na przyjęciu u Nadii

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *