Słodkie życie / La Dolce Vita (1960)
Film
Czas trwania: 3 godz.
Opis
Słodkie życie (wł. La Dolce Vita) to film fabularny z 1960 roku w reżyserii Federico Felliniego, opowiadający o tygodniu z życia niezbyt aktywnego dziennikarza w Rzymie i bezskutecznym poszukiwaniu przez niego szczęścia i miłości.
Film rozpoczyna się sceną, w której Marcello Rubini (Marcello Mastroianni) w towarzystwie swojej narzeczonej Emmy (Yvonne Furneaux) obserwuje procesje wielkopiątkowe. Marcello jest znudzony i rozczarowany tym, co widzi. Nie wierzy w religię, a w świętach religijnych widzi jedynie pretekst do hucznych imprez.
Następnego dnia Marcello wyjeżdża na plażę, aby relacjonować dla swojej gazety chrzest dziecka bogacza. Podczas uroczystości Marcello spotyka młodą dziewczynę, która namawia go do ucieczki z nią. Marcello niechętnie zgadza się, ale szybko żałuje swojej decyzji. Dziewczyna okazuje się być nieodpowiedzialna i rozwiązła. Marcello ucieka od niej, a następnie wraca do Rzymu.
W Rzymie Marcello spotyka się z szefem swojej gazety, który zleca mu relacjonowanie przyjazdu do miasta amerykańskiej aktorki Sylvii (Anita Ekberg). Marcello wyjeżdża z Sylvią na kolację, a następnie do jej hotelu. W hotelu Marcello i Sylvia spędzają noc razem.
Następnego dnia Marcello wyjeżdża ze Sylvią do Ostii, aby zwiedzić ruiny starożytnego miasta. Podczas wycieczki Marcello i Sylvia kąpią się w fontannie Trevi. Ta scena, w której Sylvia wchodzi do fontanny w sukni wieczorowej, stała się ikoniczną dla filmu.
Po powrocie do Rzymu Marcello spotyka się z ojcem, który jest zaniepokojony jego stylem życia. Ojciec Marcello chce, aby syn znalazł stabilną pracę i założył rodzinę. Marcello jednak nie jest gotowy na takie zmiany.
W kolejnych scenach filmu Marcello uczestniczy w kolejnych imprezach i spotkaniach towarzyskich. Widzi, jak świat bogaczy i gwiazd sprowadza się do pustej rozrywki i konsumpcji. Marcello zaczyna rozumieć, że nie znajdzie szczęścia w tym świecie.
Film kończy się sceną, w której Marcello idzie samotnie po plaży. Widzi, jak na niebie pojawia się krzyż. Marcello patrzy na krzyż, ale nie wie, co o nim myśli.
Słodkie życie to film o poszukiwaniu sensu życia. Marcello to bohater, który jest zmęczony pustką i bezsensem świata, w którym żyje. Chociaż nie znajduje odpowiedzi na swoje pytania, to jednak zaczyna rozumieć, że szczęście nie tkwi w materialnych dobrach czy rozrywce, ale w czymś głębszym.
Film Felliniego jest również obrazem Rzymu w latach 60. XX wieku. Miasto to jest przedstawione jako miejsce pełne kontrastów. Z jednej strony jest to piękne miasto z bogatą historią i kulturą, z drugiej strony jest to miasto pełne zła i zepsucia.
Słodkie życie to jeden z najważniejszych filmów w historii kina. Film został doceniony przez krytyków i publiczność na całym świecie. Został nagrodzony m.in. czterema Oscarami, w tym za najlepszy film nieanglojęzyczny.
Analiza filmowa
Główne wątki filmu
W filmie Słodkie życie można wyróżnić kilka głównych wątków:
- Wątek poszukiwania sensu życia – Marcello to bohater, który jest zmęczony pustką i bezsensem świata, w którym żyje. Chociaż nie znajduje odpowiedzi na swoje pytania, to jednak zaczyna rozumieć, że szczęście nie tkwi w materialnych dobrach czy rozrywce, ale w czymś głębszym.
- Wątek krytyki konsumpcjonizmu – Film Felliniego jest również obrazem Rzymu w latach 60. XX wieku. Miasto to jest przedstawione jako miejsce pełne kontrastów. Z jednej strony jest to piękne miasto z bogatą historią i kulturą, z drugiej strony jest to miasto pełne zła i zepsucia. Fellini krytykuje konsumpcjonizm i materializm, które prowadzą do zagubienia i pustki.
- Wątek relacji między Marcello a kobietami – Marcello to playboy, który ma słabość do płci pięknej.
