Yuma (2012)

Film „Yuma” (2012) w reżyserii Piotra Mularuka rzuca widza w wir postkomunistycznej rzeczywistości, gdzie Zyga, główny bohater, pod wpływem zaniku perspektyw życiowych, decyduje się na ryzykowną karierę jumaka – kradzieży ekskluzywnych dóbr za granicą.

Akcja filmu rozgrywa się trzy lata po upadku Polski Ludowej. Zyga (Gierszał) znużony monotonią życia pod komuną, postanawia zainicjować rewolucję, ale nie w sensie politycznym. Razem z ekipą przyjaciół i sprytnej ciotki (Figura) wkracza do świata „jumy”, gdzie drobne przestępstwa stają się drogą do szybkiego awansu społecznego. Miejsce Zygi przeszło gwałtowną transformację, zdobywając uznanie i respekt wśród mieszkańców, zwłaszcza płci przeciwnej (w filmie Chapko i Sujecka rywalizują o jego względy). Jednakże, gdy młodzi partnerzy (Skonieczny i Kamieński) zaczynają odczuwać niedosyt związany z ciuchami i elektroniką, a rosyjscy gangsterzy pod wodzą nieprzewidywalnego Opata (Kot w diabelskiej roli) stają na ich drodze, a Niemcy wprowadzają surowsze środki ochronne, zabawa w kryminalną grę zamienia się w niebezpieczny hazard.

Opowieść filmu „Yuma” przenosi nas w realia życia Zygmunta, znanego jako Zyga, młodego Polaka mieszkającego na granicy Polski i Niemiec. Po upadku komunizmu chłopak postanawia przełamać stagnację, ale w chaosie przemian społecznych i moralnej anarchii staje się niechcący prostym gangsterem, przyczyniając się do eskalacji przestępczości.

Historia przedstawiona w „Yumie” to nie tylko podróż przez świat przestępczy, ale także refleksja na temat adaptacji do nowej rzeczywistości społecznej. Mateusz Gierszał, w roli Zygmunta, brawurowo przedstawia zawiłości psychiki młodego człowieka, który próbuje odnaleźć swoje miejsce w zamieszaniu po transformacji ustrojowej.

Piotr Mularuk, reżyser filmu, umiejętnie mieszający elementy kryminalnej intrygi z analizą społeczną, skupia się na motywacjach postaci i kontekstach społecznych, w których się obracają. Świat ukazany w filmie jest autentyczny, z malarskim oddaniem realiów pogranicza polsko-niemieckiego, a kameralna sceneria wtapia widza w intymną atmosferę życia bohaterów.

Barwy i światło użyte w „Yumie” nie tylko podkreślają nastroje i emocje, ale nadają produkcji głębokość i subtelność. Solidna obsada aktorska, z Gierszałem na czele, dodaje postaciom wiarygodności i autentyczności. Katarzyna Figura w roli ciotki Zygmunta wprowadza lekkość i humor, jednocześnie pełniąc rolę wsparcia dla głównego bohatera. Tomasz Kot jako nieobliczalny Opat prezentuje się jako charyzmatyczny antagonist, wprowadzając nieprzewidywalny element niebezpieczeństwa.

Film „Yuma” to nie tylko kryminał z elementami sensacji, ale także społeczna refleksja na temat iluzji wolności po transformacji ustrojowej. To barwna opowieść o młodości, która staje się zakulisową podróżą przez burzliwe lata przemian w Polsce po upadku komunizmu.

Ostatecznie, „Yuma” to film, który porusza, zaskakuje i zmusza do refleksji nad kondycją społeczeństwa w czasach przełomu. Zręczna reżyseria, autentyczne kreacje aktorskie i sugestywna atmosfera tworzą pełną emocji historię, która wciąga od pierwszej sceny i trzyma widza w napięciu aż do finału. Film Piotra Mularuka to nie tylko opowieść o przestępczości, ale także głęboka analiza ludzkich wyborów w trudnych czasach.