Wielkie piękno / La grande bellezza (2013)
Film
Czas trwania: 2 godz. 22 min.
Opis
Wielkie piękno (ang. The Great Beauty) to włosko-francuski film fabularny z 2013 roku w reżyserii Paola Sorrentino. Film opowiada o Jepie Gambardelli, 65-letnim dziennikarzu, który od 40 lat mieszka w Rzymie i prowadzi beztroskie życie towarzyskie. Film został nagrodzony Oscarem za najlepszy film nieanglojęzyczny, a także wieloma innymi nagrodami, w tym Złotym Globem, Europejską Nagrodą Filmową i Nagrodą Davida di Donatello.
Film rozpoczyna się od przyjęcia urodzinowego, które Gambardella daje sobie na 65. urodziny. Przyjęcie jest pełne bogatych i wpływowych ludzi, ale Gambardella czuje się coraz bardziej nieswojo w tym towarzystwie. Zaczyna zastanawiać się nad swoim życiem i tym, czy coś z nim jest nie tak.
W kolejnych scenach Gambardella spotyka różne postacie, które reprezentują różne aspekty życia Rzymu. Spotyka się z piękną, młodą dziewczyną, która ucieka przed swoim życiem. Spotyka również starego reżysera, który jest zgorzkniały i rozczarowany życiem.
Gambardella stopniowo zaczyna rozumieć, że Rzym to miasto piękna, ale także miasto, które jest pełne zła i zepsucia. Zaczyna również rozumieć, że jego własne życie nie jest takie idealne, jak mogłoby się wydawać.
Film kończy się sceną, w której Gambardella wraca do swojego mieszkania i patrzy na Rzym z balkonu. W tej scenie Gambardella wydaje się być wreszcie w pokoju z samym sobą. Rozumie, że piękno może być znalezione nawet w najmroczniejszych miejscach.
Analiza filmu
Wielkie piękno to film o wielu interpretacjach. Można go interpretować jako film o poszukiwaniu sensu życia, jako film o Rzymie lub jako film o ludzkiej kondycji.
Z jednej strony film można interpretować jako film o poszukiwaniu sensu życia. Gambardella jest człowiekiem, który jest znudzony swoim życiem i szuka czegoś więcej. Spotyka różne postacie, które reprezentują różne drogi życia, ale żadna z nich nie wydaje się być dla niego właściwa. Ostatecznie Gambardella musi znaleźć własną drogę.
Z drugiej strony film można interpretować jako film o Rzymie. Rzym jest miastem pełnym piękna, ale także zła i zepsucia. Gambardella jest synem Rzymu i jego życie jest odbiciem miasta.
Z trzeciej strony film można interpretować jako film o ludzkiej kondycji. Gambardella jest człowiekiem, który jest jednocześnie piękny i zepsuty. Jest człowiekiem, który jest jednocześnie święty i grzeszny. Film pokazuje, że ludzka natura jest złożona i niejednoznaczna.
Ocena filmu
Wielkie piękno to film, który jest zarówno piękny, jak i poruszający. Jest to film, który skłania do refleksji i sprawia, że widzowie zastanawiają się nad swoim własnym życiem. Film jest również bardzo dobrze zrobiony. Obrazy są piękne, muzyka jest wspaniała, a aktorstwo jest doskonałe.
Toni Servillo w roli Jepa Gambardelli jest absolutnie znakomity. Servillo doskonale oddaje złożoność i wewnętrzne rozterki swojej postaci. Oprócz Servillo, w filmie występują również inne wybitni aktorzy, tacy jak Carlo Verdone, Sabrina Ferilli i Carlo Buccirosso.
**Podsumowując, Wielkie piękno to film, który jest prawdziwym arcydziełem. Jest to film, który trzeba zobaczyć przynajmniej raz w życiu.
