Dziecko Rosemary / Rosemary’s Baby (1968)

Tytuł filmu: „Dziecko Rosemary / Rosemary’s Baby (1968)”
Reżyser: Roman Polański

Opis:

W Nowym Jorku, w roku 1965, aktor Guy Woodhouse (John Cassavetes) wraz ze swoją żoną Rosemary (Mia Farrow) wynajmują mieszkanie w zabytkowej kamienicy. Historia rozpoczyna się od tragicznego samobójstwa młodej sąsiadki, co prowadzi do spotkania z tajemniczym starszym małżeństwem Castevetów – Minnie (Ruth Gordon) i Romanem (Sidney Blackmer). Przyjęci przez Castevetów, Woodhouse’owie zaczynają poznawać zakamarki ich życia, a Guy zyskuje uznanie sąsiadów, co budzi zdziwienie Rosemary.

Guy, pod wpływem Castevetów, zdobywa ważną rolę aktorską po tym, jak konkurent do tej roli zostaje nagle oslepiony. W romantycznym otoczeniu, para organizuje kolację z deserem przygotowanym przez Minnie. Niestety, to wyjątkowe danie prowadzi do serii dziwnych zdarzeń. Rosemary doznaje silnych zawrotów głowy, a jej sny stają się koszmarem, pełnym demonicznego potwora i przerażających oczu.

Kilka tygodni później Rosemary dowiaduje się, że jest w ciąży. Postanawia poddać się opiece doktora Sapirsteina (Ralph Bellamy) z polecenia Castevetów. Jednak jej wygląd i bóle niepokoją przyjaciela, Hutcha (Maurice Evans). Gdy bóle nie ustępują, przyjaciele sugerują inną opinię lekarską, ale Guy się temu sprzeciwia. Niepokojące wydarzenia przybierają na sile, a kilka tygodni przed porodem Rosemary dowiaduje się o śmierci Hutcha, który przed swoim zgonem zlecił jej przeczytanie tajemniczej książki o czarnej magii.

Film, będący jednym z najlepszych horrorów wszech czasów, opowiada historię kochającego się małżeństwa, które pragnie spodziewać się dziecka. Rosemary, grająca ją Mia Farrow, przechodzi przez typowy dla przyszłych matek miks emocji, gdzie radość miesza się z lękiem i niepewnością. Jej mąż, ambitny lecz niedoceniony aktor Guy, zawiera pakt z diabłem, pragnąc zmienić swój los.

W reżyserii Romana Polańskiego, film ten stanowi brawurową adaptację bestsellerowej powieści Iry Levina. Obsada, na czele z Mią Farrow, osiąga wyżyny aktorskiego kunsztu. Szczególnie wartościową rolę odegrała Ruth Gordon, zdobywając za postać nadopiekuńczej sąsiadki nagrodę Oscara.

Rosemary i Guy Woodhouse, zamieszkując kamienicę Bramford, poznają niepozornie przyjaznych sąsiadów – Castevetów. Minnie i Roman, pozornie opiekujący się młodym małżeństwem, budzą jednak zainteresowanie Rosemary. Po dostarczeniu przez Minnie tajemniczego deseru, Rosemary doświadcza halucynacji, w których staje się ofiarą gwałtu. Wkrótce potwierdza się jej ciąża, lecz wokół niej narasta aura tajemnicy – dziwne zbiegi okoliczności, zagadkowe postaci, podejrzenie o szatańskie praktyki sąsiadów. Całość układa się w logiczną narrację, a Rosemary stopniowo pogrąża się w własnym obłędzie.

Rosemary Woodhouse, graną przez Mię Farrow, pragnie założyć rodzinę ze swoim mężem Guyem. Ich nowe mieszkanie w kamienicy Bramford na Manhattanie staje się areną dla dziwnych wydarzeń po poznaniu Castevetów. Rosemary, po spożyciu deseru od Minnie, doznaje wizji traumatycznych przeżyć. Z czasem okazuje się, że jest w ciąży, ale otaczające ją zjawiska stają się coraz bardziej niepokojące. Zagadkowi sąsiedzi, tajemnicze zdarzenia i poczucie, że ludzie wokół próbują ją zmanipulować, wprowadzają Rosemary w stan obłędu.

W „Dziecku Rosemary” Roman Polański kreuje atmosferę grozy, która sprawia, że film ten wyróżnia się wśród klasyków gatunku. Misternie skonstruowana fabuła, wybitne aktorstwo oraz wizja reżysera sprawiają, że to arcydzieło kina grozy wciąż przeraża i fascynuje widzów na całym świecie.